بررسی اثر مقادیر مختلف کمپوست گرانوله گوگردی و تلفیق آن با کود شیمیایی بر خصوصیات کمی دو رقم گندم

اجرای سیستم کشاورزی پایدار با نهاده کافی به صورت تلفیق مصرف کودهای شیمیایی و آلی به عنوان راهکاری برای تولید بهینه محصول و حفظ محیط زیست مطرح میشود. لذا به منظور بررسی تأثیر کود کمپوست گرانوله گوگردی و کود نیتروژن بر صفات ارتفاع بوته، تعداد دانه در سنبله و وزن صد دانه گندم ارقام N-80-19 و دریا)، آزمایشی به صورت فاکتوریل، در قالب طرح کاملاً تصادفی در چهار تکرار در ایستگاه تحقیقات کشاورزی قراخیل در سال 91-1390 اجرا شد. فاکتور اصلی شامل چهار سطح کود کمپوست گرانوله گوگردی (صفر،5و10و15 گرم در کیلوگرم خاک) و فاکتور فرعی شامل سه سطح کود نیتروژن صفرو25و50 میلی گرم در کیلوگرم خاک) بود. با توجه به نتایج به دست آمده از این پژوهش، برهم کنش سطوح مختلف کود کمپوست گرانوله گوگردی و کود نیتروژن سبب ایجاد اختلاف معنی داری در تعداد دانه در سنبله، وزن صد دانه گردید. به طوریکه بیشترین وزن صد دانه با کاربرد مصرف همزمان 10 گرم بر کیلوگرم کود آلی و 25 میلیگرم بر کیلوگرم نیتروژن 4/169 گرم در گلدان) حاصل گردید که10/5 درصد نسبت به تیمار شاهد افزایش نشان داد. همچنین حداکثر تعداد دانه در سنبله نیز تحت اثر متقابل نیتروژن در کود آلی با مصرف 10 گرم بر کیلوگرم کود آلی و 50 میلیگرم بر کیلوگرم کود نیتروژن بهدست آمد. با توجه به نتایج دادهها سطوح مختلف کود کمپوست و کود نیتروژن بر ارتفاع بوته اختلاف معنی داری را ایجاد نکرد. علت این امر ممکن است به دلیل کندی تجزیه و عدم رها سازی کافی عناصر غذایی مورد نیاز گیاه گندم مخصوصاً نیتروژن باشد

کلیدواژه ها:

کود کمپوست گرانوله گوگردی ، کود نیتروژن ، خصوصیات کمی ، گندم