بررسی میزان تغییرات بیابانزایی در منطقه هویزه با استفاده از سنجش از دور وGIS

سه منشائ اصلی که می توان برای گرد و غبار در استان عنوان کرد نابودی پوشش گیاهی و خشک شدن تالاب ها در استان خوزستان، کشور عراق و همچنین صحرای عربستان است دیگری برداشت بی رویه آب از حوزه آبخیز رودخانه های منتهی به این دشت از جمله کارون، دز و کرخه در ایران و همچنین دجله و فرات در عراق و پدیده تغییر اقلیم می باشد. این عوامل در نهایت منجر به خشک شدن جلگه آبرفتی خوزستان و افزایش بیابان در سطح استان شده است. ارزیابی میزان تغییرات پوشش گیاهی و سطح آب آزاد و زمین های بایر می تواند در انتخاب راهکار های مناسب برای کنترل ریزگرد ها موثر واقع گردد. در این پروژه به منظور کشف میزان تغییرات این کاربری ها، تصاویر 38-166 ماهواره لندست در طول 3 دوره ازسایت USGS دانلودگردید. پس از اعمال تصحیحات لازم روی تصاویر برای حذف نویز و کاهش ابعاد داده ها از روش Minimum Noise Fraction(MNF) استفاده شد. بر روی تصاویر در ابتدا طبقه بندی نظارت نشده به منظورشناسایی تعداد کلاس موجود در منطقه و طبقه بندی نظارت شده Maximum Likelihood اعمال گردید و نتایج دقت طبقه بندی نشان دهنده بالا بودن دقت این روش می باشد. در انتها برای کشف میزان تغییرات مربوط به هر کلاس پوشش گیاهی، خاک خشک ومرطوب و آب از روش Change Detection استفاده شد که نتایج نشان دهنده دخالت عوامل انسانی به صورت افزایش اراضی کشاورزی و انتقال آب در منطقه می باشد که هر یک بر تشدید بیابانزایی موثر می باشد.

کلیدواژه ها:

تغییرات بیابانزایی ، ریزگردها ، هویزه. Change Detection ، RS