ارتباط بین ویژگیهای فیزیوگرافی و رخداد پدیده گرد وغبار در استان خوزستان

استان خوزستان یکی از مراکز جمعیتی در جنوب غرب ایران است که بخش قابل توجهی از تأسیسات مهم و راهبردی کشور نیز در این استان پهناور ایجاد و طی دهه های اخیر گسترش پیدا کرده اند. این استان بواسطه موقعیت جغرافیایی و قرار گیری در مجاورت کشورهای همسایه غربی ایران همواره با تهدیدی انسانی و طبیعی رو به رو بوده است. یکی از مهم ترین مخاطرات طبیعی رخداد پدیده گرد و غبار است. با توجه به پیامدهای متعدد این پدیده در مقیاس های مکانی کوچک و بزرگ شناخت مناطق مولد گرد و غبار استان خوزستان، شناسایی مناطق مستعدد فرسایش، بمنظور برنامه ریزی و مدیریت بهتر این پدیده و کاهش هزینه های آن از ضرورت قابل توجهی برخوردار است. دشت خوزستان که از نظر ساختمانی و توپوگرافی، ادامه ى جلگه ى بین النهرین محسوب میشود، بستر مناسبی برای تبدیل شدن به کانون فرسایش بادی و گرد و غبار به شمار می آیند. این تحقیق با هدف بررسی ارتباط بین ویژگیهای فیزیوگرافی، زمینشناسی و خاکشناسی با پدیده ریزگرد در استان خوزستان انجام شد. بررسیویژگی های پهنه های مستعد ایجاد گرد و غبار نشان داد که از نظر حساسیت سازند در کلاس بسیار زیاد و زیاد و رده مقاومتی ضعیف قرار دارند. بررسی ویژگی های خاکشناسی این پهنهها نشان داد، عمده این پهنهها تپههای شنی، خاکهای باتلاقی شور و خاکهای شور و قلیا تشکیل میدهند. که مستعد فرسایش پذیری هستند. با توجه به اینکه در این پهنه ها شاهد کاهش میانگین شیب منطقه و رنج تغییرات شیب می باشیم احتمال فرسایش پذیری بالا میرود.

کلیدواژه ها:

خاکشناسی ، خوزستان ، گرد و غبار ، فیزیوگرافی