بایدها و نبایدهای زیست محیطی از منظر اخلاق ایمه

موضوع محیط زیست پیوسته در زندگی بشر اهمیت بیشتری دارد افزایش ساکنان کره زمین، توسعه تمدن صنعتی آثار اجتناب ناپذیری به بار آورده است همه این عوامل سلامت محیط زیست را در معرض تهدید قرار داده است. یکی از راه های مهم حفظ سلامت محیط زیست و پایداری آن افزایش سطح آگاهی های مردم است. بحران های زیست محیطی کل جهان امروزی را فرا گرفته است تخریب محیط زیست از طریق افزایش نابودی جنگل ها، انقراض گونه ها، افزایش آلودگی هوا و آبهای زیر زمینی و شرب و افزایش مصرف سوخت های فسیلی تهدید جدی برای حیات انسان و دیگر جانداران کره زمین به بار آورده است.برخی از متفکران معاصر غرب بر این عقیده اند که ادیان، از جمله اسلام، عامل اساسی تخریب و ایجاد بحران محیط زیست اند. این مقاله با رد این ادعا، اثبات می کند اخلاق زیست محیطی که غربی ها در دورهی معاصر در اندیشه ی رعایت آن برآمده اند، پیشتر در منابع و آموزه های دینی و اسلامی بدان توجه شده است. در این میان، ریزتریننکته های اخلاق زیست محیطی مانند توجه و اهتمام به آبادانی زمین و طبیعت، سفارش به حفظ حقوق کشاورزی و دامپروری، رعایت عدالت در رفتار با حیوانات و بچه های آنها، پرهیز از استفاده های بی حد و حصر و اجتناب از اذیت و آزار موجودات در سیره ی ایمه. بازتاب گسترده ای داشته، و افزون بر آن، ایمه (س)راه کارهای عینی حفاظت از محیط زیست را ارایه کرده اند.

کلیدواژه ها:

اخلاق ، محیط زیست ، ایمه (س)