ناتوانی بعد سکته مغزی: کدام معیار می بایست استفاده گردد

مقدمه: سکته مغزی تنهای بیماری است که هم منجر به مرگ و هم منجر به ناتوانی در سرتاسر جهان می گردد و بر طیفی از فعالیت ها و کیفیت زندگی تاثیر می گذارد. علی رغم وجود ابزار در دسترس برای ارزیابی پیامد، اطلاعات کمی در خصوص این که کدام ابزار باید استفاده گردد، وجود دارد.خلاصه مرور: اطلاعات از طریق 20 مطالعه که از سال 1380 تا 1397 با کلید واژه های: سکته مغزی، ارزیابی ناتوانی و معیار ناتوانی جمع آوری گردید. در مطالعه حاضر معیار و ابزارهای مختلف از جمله: National Institutes of Health Stroke Scale(NIHSS) Rankin Focused Assessment(RFA), Short Form-36(SF36), Barthel Index(BI), Motor Component of the Functional Independence Measures (M-FIM) مورد مطالعه قرار گرفتند.بحث و نتیجه گیری: هم BI و هم M-FIM معتبر وقابل اعتماد در خصوص فعالیت روزانه زندگی هستند و به طور گسترده ای برای پیگیری متعاقب طولی در پیامد های متعاقب سکته مغزی در بیماران استفاده می گردد. که هر دو نمایانگر تغییرات جزیی در عملکرد جسمانی می باشند، اما در مقابل MRS حساسیت زیادی به تشخیص این تغییرات جزیی ندارد. استفاده پارامتری از ابزار SF-36 (حیطه عملکرد جسمی) با در نظر گرفتن اثر درمان به صورت فردی می تواند اندازه گیری پیامد را ارتقا دهد. RFA مختصراست و برای مطالعات بالینی در چند مرکز و بهبود کیفیت فعالیت ها کاربردی می باشد.