مقایسه عملکرد دولت پنجم وششم با دولت یازدهم

بعداز انقلاب که کشور خودش را پیدا نکرده بود که جنگ تحمیلی هشت ساله بر علیه ایران به راه افتاد. علاوه بر آن تحریم های مصوب ضد ایران اوضاع را پیچیده تر از پیش نمود. در این دوران سعی بر آن شد که بهای بسیاری از کالاها و خدمات پایین نگه داشته شود. افزایش تورم ، کاهش صادرات نفت ، هزینه های سر سام آور جنگ ، افزایش جمعیت از جملهمهمترین مشکلات کشور بود. در چنین شرایطی دولت آیت الله هاشمی رفسنجانی در سال 1368 بر روی کار آمد و دو دوره از مهمترین ادوار انقلاب اسلامی را به ویژه از لحاظ اقتصادی را رقم زد. پس از پیروزی حسن روحانی در انتخابات ریاست جمهوری خرداد ماه 1392 ، با شعار تدبیر و امید وعده های اقتصادی خوش بینانه ، ترکیب و جهت گیری های تیم اقتصادی دولت روحانی و ازسوی دیگر امیدهای برآمده از پیشرفت گفتگوهای هستهای و سر انجام امضای برنامه جامع اقدام مشترک (برجام) همه این دریچه امیدی را در بین ایرانیان گشود، که با پیدایش چشماندازهای کمی روشن در فضای بین المللی، چرخه اقتصادی در ایران از رکود خارج خواهد شد. از جمله نتایج مثبت اقدامات دولت رفسنجانی میتوان به افزایش نرخ رشد اقتصادی 7/4 درصد بیکاری، 9/1 افزایش توانایی تامین هزینهها، کاهش قرضه دولت، افزایش سطح تولید کشاورزی و افزایش صادرات غیر نفتی و نیز ایجاد زیرساخت های توسعه اقتصادی و صنعتی و کشاورزی اشاره نمود.دردولت روحانی تورم و گرانی به قوت خود باقی ، نرخ رشد اقتصادی منفی 1/9 بیکاری 10/8 درصد درخصوص اقتصاد مقاومتی نیز، نه تنها کاری انجام نشده ، بلکه هنوز پیشنهاد مشخصی از سوی دولت ارایه نشده است. مسیله رکود اقتصادی موجب تعطیلی و یا نیمه فعال شدن برخی واحدهای تولیدی شده است.

کلیدواژه ها:

آیت الله هاشمی رفسنجانی ، سیاست اقتصادی ، سازندگی ، دکتر روحانی ، تدبیر و امید