علاج بخشی بحران آب از طریق ارتقاء راندمان آبیاری! از توهم تا واقعیت
سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 318
متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
TORSHIZ01_045
تاریخ نمایه سازی: 1 مرداد 1398
چکیده مقاله:
مفهومی فیزیکی با عنوان راندمان آبیاری که عمدتا به منظور طراحی و برنامه ریزی در شبکه های آبیاری و زهکشی و سپس معیاری جهت ارزیابی سامانه های آبیاری مطرح بود، طی سنوات گذشته مبدل به شاخصی از تولید گشته و در نهایت به عنوان متهم در خصوص مصارف آب بخش کشاورزی و نیز راهبردی جهت حفاظت از منابع آب و علاج بخشی بحران آب شناخته شد! سرمایه گذاری هنگفت و قابل توجه در توسعه سامانه های آبیاری نوین در کشور طی دو دهه اخیر، با هدف ارتقاء راندمان آبیاری، شاهدی بر این ادعاست. نظراتی که در مورد راندمان آبیاری حاکم است بعضا تناقضاتی دارد به طوریکه در یک سو بخش کشاورزی کشور به اتهام پایین بودن راندمان آبیاری به بد مصرفی آب محکوم می گردد، و در سوی دیگر، توسعه طرح های آبیاری نوین با هدف ارتقاء راندمان آبیاری به صورت جدی دنبال می شود تا این کاستی مرتفع گردد، حال آنکه بسیاری از متخصصین معتقدند توسعه آبیاری نوین به دلیل افزایش سطح زیرکشت، بحران آب را تشدید می نماید. در آن سوی ماجرا، ماهیت پویا و مبهم راندمان آبیاری بر این دعاوی دامن زده است، ماهیتی که مقادیر راندمان و تفسیر و تحلیل مترتب با آن را پیچیده تر می نماید. وابستگی به بعد زمان و مکان، مقیاس اندازه گیری و نیز وابستگی به روش و مدیریت آبیاری و نوع محصول، و دیدگاه کارشناسی متفاوت (یعنی از منظر حفاظت منابع آب و منظر افزایش تولید کشاورزی) به طور کل حصول نتیجه واحد در مورد راندمان آبیاری را غیرممکن می نماید. در مجموع شرایط مبهم و چندگانه ای در خصوص راندمان آبیاری حاکم است که ابهام زدایی از آن را بیش از پیش ضروری می نماید. متخصصان آب و کشاورزی در کشور بارها و بارها در خصوص راندمان آبیاری و تاثیر سیستم های آبیاری نوین، نظرات و تحلیل های مختلف و ارزشمندی ارائه دادند اما ماهیت خاص راندمان آبیاری و پیچیدگی سنجش و پایش آن، مسیر را برای رسیدن به اجماع در این خصوص، ناهموارتر می نمود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
میثم مجیدی خلیل آباد
استادیار گروه مهندسی آب مرکز آموزش عالی کاشمر، رئیس مرکز پژوهشی آب و محیط زست شرق (EWERI)
سجاد زرین فر
استادیار گروه سنجش از دور و علوم محیطی مرکز پژوهشی آب و محیط زیست شرق (EWERI)
مجتبی شفیعی
استادیار گروه هیدروانفورماتیک مرکز پژوهشی آب و محیط زیست شرق (EWERI)
شیوا قلی زاده سرابی
مربی و پژوهشگر گروه هیدروانفورماتیک مرکز پژوهشی آب و محیط زیست شرق (EWERI)