معرفی جاذبه های منحصر بفرد اکوتوریسمی استان سیستان و بلوچستان و نقش آن در توسعه گردشگری مورد مطالعه: تمساح پوزه کوتاه (گاندو)
محل انتشار: اولین همایش ملی توریسم وگردشگری سبز
سال انتشار: 1393
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 631
فایل این مقاله در 9 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
TOURISM01_191
تاریخ نمایه سازی: 14 شهریور 1393
چکیده مقاله:
استان سیستان و بلوچستان با تنوع اقلیمی بالا و تنوع اکوسیستمی خوب توانسته است زیستگاه گونه های منحصر بفردی باشد که از آن جمله می توان به خرس سیاه، سنجاب بلوچی و یا تمساح مردابی اشاره کرد. این تنوع گونه ای مقدمه ای است برای بهره برداری درست انسان از طبیعت که امروزه به اکوتوریسم یا علاقمندان به طبیعت معرف می باشد. منطقه حفاظت شده گاندو با وسعت 465181 هکتار در جنوب شرق استان سیستان و بلوچستان و منتهی الیه جنوب شرقی ایران، در حد فاصل 33 '3 51˚ تا 17 48' ˚58 عرض شمالی و 44 9' 61˚ تا 36 53' ˚84 طول شرقی قرار دارد. سیمای منطقه حفاظت شده گاندو در یک طبقه بندی کلی شمال شرق منطقه و همچنین اراضی پست مرکز و جنوب منطقه می باشد. تمساح مردابی با نام انگلیسی ماگر (mugger) تنها عضو حاضر راسته تمساح ها در ایران است و نام محلی این گونه در مناطق پراکنش آن گاندو می باشد. جمعیت موجود این گونه در ایران که پراکنش آن محدود به بخشهایی از جنوب شرقی ایران در استان سیستان و بلوچستان و در نزدیکی مرز پاکستان است تنها قسمت کوچکی از جمعیت جهانی این گونه به شمار می رود. در ایران جمعیت این گونه منحصر بفرد و فسیل زنده کمتر از 200 عدد باشد که در جنوب شرقی و در منطقه حفاظت شده باهوکلات استان سیستان و بلوچستان زیست می کنند. در حال حاضر بهترین زیستگاه این گونه در ایران حدود 100 کیلومتری چابهار به ایرانشهر روستای درگس می باشد که اخیرا اقدام به تأسیس جایگاه نگهداری برای شانس دیدن بیشتر اکوتوریست ها و بازدید کنندگان شده است. برای انجام این مطالعه علاوه بر کار کتابخانه ای و اسنادی و بازدیدهای میدانی به بررسی خصوصیات اکولوژیکی و زیست محیطی زیستگاه تمساح با توجه به ارزیابی شاخص های زیستگاهی در ایران و IUCN استفاده شده است. نتایج نشان می دهد تمساح مردابی که حوزه پراکنش آن در ایران غربی ترین نقطه پراکنش جهانی این گونه به حساب می آید.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
مریم انصاری
کارشناس ارشد جغرافیای طبیعی دانشگاه سیستان و بلوچستان
غلامرضا نوری
استادیار دانشگاه سیستان و بلوچستان دانشکده جغرافیا و برنامه ریزی محیطی
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :