مدیریت گردشگری مناطق ساحلی با رویکرد اکوسیستمیسواحل دریای خزر - استان گیلان

این تحقیق طی دوره یک ساله 91- 1390 با هدف تکمیل اطلاعات و جمع آوری داده های مورد نیاز جهت معرفی مناطق حساس استان گیلان به انجام رسید. در این پژوهش ویژگی های زیست محیطی، بوم شناسی و زمین ریخت شناسی تالاب های بین المللی و مناطق حساس استان گیلان شامل تالاب های امیرکلایه ،کیاشهر(پارک ملی بوجاق) و انزلی (سرخانکل،سلکه و سیاه کشیم ) مورد بررسی قرار گرفت و بر اساس نقشه های GIS و از طریق نرم افزار ArcGIS تعیین تعیین موقعیت و وضعیت دقیق قرار گرفت. مناطق ساحلی ایران در کناره دریای خزر شامل محدوده سه استان گیلان، مازندران و گلستان با طول خط ساحلی حدود 890 کیلومتر می باشد. این ناحیه با دارابودن ویژگی های خاص و منحصر بفرد اکولوژیکی، محیط زیستی و جغرافیایی، نقش بسیار مهمی را در فرآیند مدیریت محیط زیست مناطق ساحلی عهده دار می باشد. برخورداری از تنوع زیستی گونه ای و زیست گاهی، پراکنش جوامع گیاهی و جانوری منحصر بفرد، وجود ذخایر و منابع زیستی و غیر زیستی ارزشمند، زمینه های گردشگری و از طرفی تاثیرپذیری از منابع آلاینده و آلودگی های شهری _ روستایی، صنعتی و کشاورزی موجب گردیده است که برنامه ریزی و اجرا مدیریت زیست محیطی از پیچیدگی های خاصی برخوردار باشد. با توجه به سابقه نه چندان طولانی مدل استاندارد اکولوژیک مناطق ساحلی- دریایی CMECS پایه گذاری و ارائه گردیده که به عنوان یک علم جدید و مدل منحصر به فرد برای مدیریت سواحل به کار گرفته شده است.

کلیدواژه ها:

گردشگری ساحلی ، اکوسیستم محور ، تالاب بین المللی ، دریای خزر ، گیلان