اصلاح فرمولاسیون رنگهای ترموپلاستیکی گرم راهها مطابق با شرایط آب و هوایی با استفاده از روش طراحی آزمایش مخلوط

هدف از طراحی آزمون، اصلاح و بهینه سازی نتایج تحقیق از طریق تعیین محدوده و نحوه تأثیر متغیرها بر نتایج، کاهش زمان و هزینه تحقیقات است. در واقع طراحی آزمون شامل یک برنامه منظم در انجام بررسی هایی است که با استفاده از تکنیک های آماری انجام می شود. در این تحقیق فرمولاسیون رنگهای ترموپلاستیک گرم بر پایه رزینهای هیدورکربنی و روزین استری با استفاده از روش طراحی آزمون مخلوط (Mixture) بهینه گردید. با توجه به اهمیت و نقش هر یک از مواد اولیه در ترکیب رنگ، چهار فاکتور یا عاملِ رزین، پیگمنت، فیلر و افزودنی به عنوان "فاکتورهای متغیر" در نظر گرفته شدند. نقطه نرم شوندگی Softening Point) S.P) و تغییرات آن پس از آزمون تعیین مقاومت حرارتی، مقاومت سایشی Abrasion Resistance، فام و تغییرات آن (ΔE)، و فاکتور روشنایی (انعکاس، β، eflectance) و تغییرات آن (Δβ)، پس از آزمون تعیین مقاومت حرارتی و آزمون شرایط جوی تسریع شده (QUV) به عنوان شاخص های اصلی (پاسخ ها) رنگ های گرم تهیه شده در نظر گرفته شدند. با استفاده از نرم افزار Design Expert، و با در نظر گرفتن مدل Quadratic، برای هر دو سیستم رزینی هیدروکربنی و روزین استری و با بررسی پاسخ های مختلف، برای هر یک از 13 فرمولاسیون تهیه شده، محدوده بهینه از ترکیب های مختلف مواد اولیه بدست آمد. برای اطمینان از دقت و صحت نتایج، دو ترکیب تصادفی و در محدوده بهینه تئوری انتخاب و پس از تهیه رنگ گرم از آنها، خواص مورد نظر ارزیابی گردید. نتایج تحقیق نشان دهنده دقت و صحت قابل قبول روش طراحی آزمون برای بهینه سازی فرمولاسیون رنگ ترموپلاستیکی گرم می باشد.

کلیدواژه ها:

مواد ترموپلاستیک گرم ، طراحی آزمون ، بهینه سازی خواص و فرمولاسیون