نقش ورودی (محرمیت) در معماری سنتی ایرانی و تطبیق آن با دوران معاصر

گذر زمان جبر را وارد میکند، جبری که معماران و مخاطبان را از معماری سنتی جدا و یا دور میکند . این جبر میتواند جبر اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی، تکنولوژیک و یا سیاسی باشد . به هر حال موجودیت جبر در تمامی موارد فوق بر اثر گذر زمان است . هنر و معماری همیشه و در همه حال تابع اصول و ضوابط معین و شناخته شده ای است و پیوندی استوار، ثابت و ناگسستنی با فرهنگ، الگوهای رفتاری و ارزشهای جامعه دارد . به همین دلیل است که سبکهای معماری هر دوره، انعکاسی از فرهنگ و هنر آن دوره محسوب میشود، همچنانکه تغییرات در معماری با تغییراتی که در سایر عرصه های زندگی به وقوع میپیوندد متناسب است و این تغییرات لازمه معماری پویا و زنده است تا بتواند نیازهای جدید انسان را پاسخگو باشد. هدف در این مقاله بررسی میزان اهمیت طراحی ورودی در آرامش زندگی انسان در محیط زندگی اش میباشد . آنچه در ورودی مهم است تاثیری است که این فضا میتواند بر محیط کالبدی اطراف خود داشته باشد. این که چگونه نحوه شکل گیری ورودی میتواند به خلق محیطی مطلوب و دستیابی به اصول ارزشمند در طراحی بیانجامد، هدف این پژوهش میباشد. ورودی در معماری مفاهیم بسیاری را به دنبال خواهد داشت، مسایلی از قبیل : نحوه دسترسی، تاثیر در نمای شهری، زیبایی، امنیت، حریم، آسایش اقلیمی، آرامش محیطی، دید، دعوت کنندگی و مسیله مهم فرهنگ که تاثیرگذار و تاثیرپذیر در مفهوم ورودی می باشد. لذا هدف، طراحی ورودی یک بنا به عنوان پیش فضا با در نظر داشتن تمام مفاهیم بالا برای دستیابی به معنای مطلوبیت است.

کلیدواژه ها:

ورودی ، محرمیت ، معماری ایران ، معماری قاجار ، ورودی خانه های ایرانی