جهانی شدن و نظام آموزش عالی

در سراسر جهان،دانشگاه ها با این موضوع دست به گریبان اند که چگونه خودشان را تغییر دهند تا بر چالش ها و چشم اندازهای آموزش عالی فایق آیند.این مقاله به بررسی چشم اندازها و استراتژی های کاربرد فناوری اطلاعات و ارتباطات در فرایند یاددهی و یادگیری در آموزش عالی و دلایل استفاده از آن در ایران می پردازد.یکی از ویژگی های فناوری اطلاعات و ارتباطات که در کلیه امور کاربری آن قابل ملاحظه است سرعت توسعه آن می باشد.این سرعت ناشی از بستر ارتباطی نسبتا مناسبی است که اکنون در سراسر جهان گسترده شده است.طی دو دهه گذشته، فعالیت های بیشتر دانشگاه های بین المللی از لحاظ حجم، وسعت و پیچیدگی گسترده شده است. امروزه بیشتر نشانه های بین المللی شدن همچون افزایش تحصیل در خارج از کشور، افزایش دانشگاه های کشور های توسعه یافته با تاسیس مراکز برون مرزی در کشور های در حال توسعه و تولید برنامه های آموزشی در مقیاس جهانی را می توان به خوبی مشاهده کرد. از آن جا که استفاده از فن آوری اطلاعات و ارتباطات برای دستیابی به هدف های یاددهی و یادگیری با کیفیت برای همه اجتناب ناپذیر شده است، می بایست پیش از کاربست این فن آوری ها در عرصه آموزش و یادگیری، به بررسی چشم اندازهای ناشی از کاربست آن پرداخت، تا از تقلید کورکورانه جلوگیری و بر آگاهی مبتنی بر شناخت تاکید شود.

کلیدواژه ها:

جهانی شدن ، آموزش عالی ، فناوری اطلاعات و ارتباطات