تعلیم و تربیت و آداب آن: خلاصه ای از آداب تعلیم و تعلم در کتاب منیه المرید

تعلیم و تربیت در دهه های اخیر مورد توجه شماری از محققان قرار گرفته و از وجوه مختلفی به آن پرداخته شده است. این توجه در فرهنگ اسلامی سابقه داشته و کتاب هایی در زمینه تعلیم و تربیت و آداب آن تحریر شده است. یکی از این آثار منیه المرید فی آداب المفید و المستفید نوشته زین الدین ابن شیخ امام نورالدین علی بن احمد عاملی جبعی معروف به شهید ثانی است. این کتاب در اوایل قرن دهم هجری تدوین شده است. در این کتاب آداب تعلیم و تعلم و حقوق استاد و شاگرد نسبت به یکدیگر تبیین شده است. سید محمد باقر حجتی ترجمه ای گزارش گونه از این کتاب تهیه و منتشر کرده است. با توجه به مهم بودن مبحث آداب تعلیم و تعلم و لزوم آشنایی داشتن معلمان و متعلمان از این آداب، خلاصه ای از این آداب در این نوشتار ذکر می شود. برای این منظور از ترجمه سیدمحمدباقر حجتی بهره گرفته می شود. منیه المرید و ترجمه آن از وجوه مختلفی قابل بررسی و نقد است. هدف این نوشتار بررسی انتقادی این متن نیست. صرفا بازخوانی آداب مطرح شده در منیهالمرید مد نظر است. با این هدف که بار دیگر این آداب بازخوانی شوند و باب گفتگو و تامل درباره آنها باز شود. چرا که در زمان حاضر به آداب تعلیم و تعلم چندان توجه نمی شود. ضمن آنکه شماری از آداب مطرح شده در منیهالمرید هم به سبب تغییر شرایط با زمانه ما سازگاری ندارد و می تواند موضوع تحقیقی دیگر قرار گیرد تا درباره آداب تعلیم و تعلم سازگار با زمان حاضر فکر شود.

کلیدواژه ها:

آموزش ، آداب ، منیه المرید ، آداب تعلیم و تعلم ، شهید ثانی