اهمیت نماز و بررسی آثار جسمانی و روحانی آن بر انسان

انسان معاصر امروزه درگیر مسائل پیچیده بسیاری است که برای از میان بردن یا کاهش اثرات آنها از ابزار مختلف سود می جوید. از جمله راه کارهایی که از دوران گذشته برای انسان مطرح بوده، پناه بردن به قدرت لایزال الهی است. باید این واقعیت غیر قابل انکار را پذیرفت که انسانبدون پیوند و ارتباط با جهان نور و رحمت هرگز نمی تواند به زندگی خویش ادامه بدهد از این رو همیشه در ضمیر ناخودآگاه و فطرتخداجویش به یک کانون معنوی و روحانی معتقد و متصل شده و در برابر آن منبع نور و قدرت به نیایش دست زده است. از همین رو خدای منان از روی لطف بی پایان بر آدمیان منت نهاده، به آنها اجازه معراج به عالم ملک و ملکوت عطا فرموده و نماز را نردبان ترقی و ابزار ارتقاء به عالم بالا قرار داده است، هدف از انجام این پژوهش بررسی آثار جسمانی ، روحانی نماز بر انسان بر اساس آیات و روایات است، نتایج بدستآمده نشان داد از بعد جسمانی، ایستادن در حالت نماز باعث بهبود حالت تعادلی بدن شده و قسمت مرکزی مخچه که محل کنترل اعمال و حرکات ارادی است تقویت شده و باعث میشود فرد با صرف کمترین نیرو و انرژی به انجام صحیح حرکات بعدی بپردازد . نماز قسمت فوقانی بدن را پرورش داده و ستون مهره ها را تقویت کرده و آن را در حالت مستقیم نگاه می دارد همچنین از دیدگاه علم روانشناسی ثابت شده استکه نماز و نیایش، به واسطه آزاد سازی آندروفین ها موجب کاهش استرس و فشار روانی می شود، خواندن پروردگار، با اسمای حسنای او ، تلاوت قرآن، اذکار و تکرار تسبیحات، آرامش بخش و برطرف کننده مشکلات روانی و روحی بوده است نیایش در فعالیت های مغزی انسان ، یک نوع شکفتگی و انبساط باطنی ایجاد کرده، انگیزه قهرمانی و دلاوری را تحریک می کند و در نهایت توسل به خدا و نیایش، سه اصل روان شناسی را که همه به آن نیازمندند در انسان زنده می کند، اول به ما کمک می کند تا ناراحتی ها وگرفتاری ها را هنگام دعا بر زبان آوریم و آنها را حل کنیم دوم احساس می کنیم، شریکی برای غم خود یافته ایم و تنها نیستیم. و سوم انسان را به کار و کوشش وا می دارد و وقتی هدف برای خداوند متعال شد، اولین قدم برداشته شده است.

کلیدواژه ها:

نماز ، اثرات معنوی ، اثرات جسمی