بررسی تأثیر آموزش مهارتهای زندگی بر خودکارآمدی نوجوانان دختر بدسرپرست

هدف از پژوهش حاضر، بررسی تأثیر آموزش مهارتهای زندگی بر خودکارآمدی نوجوانان دختر بدسرپرست شهر دهلران بود. طرح پژوهش نیمهآزمایشی، از نوع پیشآزمون پسآزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه نوجوانان دختر بدسرپرست شهردهلران بود که با استفاده از روش نمونهگیری تصادفی ساده در دو گروه آزمایش و گواه )هر گروه 15 نفر( گمارده شدند. هر دو گروه در شرایط یکسان و با استفاده از سوالات مربوط به خوکارآمدی) 6 - 1 ( پرسشنامه سرمایه روانشناختی لوتانز (PCQ) پیشآزمون مورد سنجش قرار گرفتند. سپس آزمودنیهای گروه آزمایش به مدت 10 جلسه تحت آموزش مهارتهای زندگی) خودآگاهی، همدلی، ارتباط مؤثر، روابط بینفردی، مدیریت هیجان، مقابله با استرس، حلمسأله، تصمیمگیری( قرار گرفتند، اما گروه گواه، مداخلهای دریافت نکرد. سپس ازهر دو گروه پسآزمون به عمل آمد. برای تجزیه و تحلیل دادهها از آزمون تحلیل کوواریانس استفاده گردید. نتایج نشان داد که آموزش مهارتهای زندگی باعث افزایش خودکارآمدی گروه آزمایش گردید ) 01 / 0 > P (. به طور کلی نتایج حاکی از آن بود که آموزش مهارتهای زندگی میتواند یک روش مداخلهای مناسب برای تحقق متغیرهای خودکارآمدی نوجوانان دختر بدسرپرست باشد

کلیدواژه ها:

مهارتهای زندگی ، خودکارآمدی ، نوجوانان دختر بدسرپرست