رابطه مذهب با پیشگیری ازتمایل به خودکشی

پایبندی به مذهب عامل مهمی است که سطح بهداشت روانی افراد را افزایش داده و باعث کاهش اختلالات روانی و گرایش به خودکشی می شود. بنابراین هدف از اجرای این پژوهش بررسی ارتباط بین نگرش مذهبی با میزان گرایش به خودکشی دانشجویان دانشگاه های (پیام نور و آزاد) شهرستان کاشان می باشد. طرح تحقیق پژوهش حاضر توصیفی مقطعی است. جامعه آماری شامل کلیه ی دانشجویان دانشگاه های شهرستان کاشان می باشد. با استفاده از نمونه گیری تصادفی 150 نفر از دانشجویان انتخاب شدند. جهت بررسی نگرش مذهبی از پرسشنامه نگرش مذهبی و جهت سنجش میزان گرایش به خودکشی از پرسشنامه انگاره پردازی خودکشی بک استفاده شد. داده های حاصل از اجرای آزمون با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون مورد مقاسبه قرار گرفت. نتایج تحلیل داده ها نشان داد که بین نگرش مذهبی کلی با گرایش به خودکشی دانشجویان همبستگی منفی معناداری وجود دارد. همچنین بین بعد اعتقادی با گرایش به خودکشی ، بعد تجربی با گرایش به خودکشی و بعد پیامدی با گرایش به خودکشی دانشجویان همبستگی منفی معناداری وجود داشت، اما بین بعد مناسکی با گرایش به خودکشی دانشجویان ارتباطی دیده نشد. یافته های پژوهش نشان می دهد که بین نگرش مذهبی با گرایش به خودکشی دانشجویان ارتباط منفی وجود دارد. بنابراین جای آن دارد که توجه بیشتری به تحکیم بنیان های دینی دانشجویان صورت گیرد، زیرا مذهب علاوه بر اثرات مفید بر بهداشت روانی نقش مهمی در کاهش اختلالات روانی نظیر اضطراب، افسردگی و خودکشی به عهده دارد.

کلیدواژه ها:

نگرش مذهبی ، بعد اعتقادی ، بعد پیامدی ، خودکشی ، گرایش به خودکشی