ارزیابی کیفیت محیط شهری و نقش آن در ارتقاء میزان رضایت شهروندان (نمونه موردی: منطقه 10 شهر اصفهان)

کیفیت محیط شهری، عامل بسیار مهمی در جهت ایجاد انگیزه در شهروندان به منظور مشارکت در توسعه شهری و بهبود کیفیت محل سکونت خویش به حساب می آید.کیفیت محیط شهری یک مفهوم چند بعدی است که به عنوان یکی از ابعاد مهم کیفیت زندگی می تواند تأثیرات همه جانبه ای در زندگی شهروندان داشته باشد .هدف اصلی تحقیق حاضر نیز ارزیابی کیفیت محیط شهری منطقه 10 کلانشهر اصفهان از دیدگاه شهروندان و بررسی نقش این مهم در ارتقاء میزان رضایت شهروندان، می باشد. در این پژوهش رضایت به عنوان متغیر وابسته و شاخص های ارزیابی که کیفیت آنها تاثیر مستقیم بر کیفیت محیط شهر و از آن طریق بر سطح رضایت شهروندان دارد، به عنوان متغیرهای مستقل در نظر گرفته شده است. پژوهش حاضر از نظر هدف در حیطه پژوهش های کاربردی و از نظر روش تحقیق از نوع تحلیلی- تطبیقی است،اما از نظر ماهیت و روش گردآوری داده ها، به دلیل اینکه رویکرد حاکم بر این پژوهش روش پیمایشی با استفاده از پرسشنامه می باشد، یک پژوهش توصیفی- پیمایشی به حساب می آید. به منظور جمع آوری اطلاعات در این تحقیق از روش مطالعه کتابخانه ای- اسنادی و مطالعات میدانی استفاده شده است. ابزار اندازه گیری اطلاعات در این پژوهش پرسشنامه بوده و تحلیل آن نیز در دو سطح توصیفی و استنباطی صورت گرفته است. نتایج پژوهش حاضر نشان می دهد که در مجموع سطح رضایت عمومی شهروندان ساکن منطقه 10 اصفهان، در رابطه با کیفیت محیط شهری منطقه، نسبتا پائین می باشد. نتایج حاصل از این پژوهش بیانگر این واقعیت است که کیفیت محیط شهری منطقه ی مورد مطالعه به لحاظ مولفه های اجتماعی- فرهنگی، آسایش و منظر، اقتصادی- عملکردی وکیفیت کالبدی محیط، در سطح نازلی قرار دارد، اگرچه کیفیت محیط شهری منطقه به لحاظ مولفه های زیست محیطی و دسترسی- ترافیکی، در سطح مطلوبتری به نظر می رسد.

کلیدواژه ها:

کیفیت محیط شهری ، رضایت شهروندان ، مدیریت شهری ، اصفهان ، منطقه ده