بررسی تاثیر عامل دسترسی به خدمات شهری و کاربریهای شهری بر ابعاد ذهنی کیفیت زندگی در بافت فرسوده منطقه 12 تهران

نگاه کالبدی - کارکردی برنامهریزیها به ابعاد و جنبه های مختلف زندگی در گذشته سبب شد که از اواخر دهه 1960 ، تحت تأثیر نیازها و آگاهیهای جدید مفاهیم اجتماعی نوینی مثل رفاه اجتماعی 4 ، کیفیت زندگی 5 و عدالت اجتماعی 6 در قلمرو برنامهریزی و توسعه عمومی مطرح شود (مهدیزاده و همکاران 301:1385). چنان چه می توان گفت مفهوم کیفیت زندگی در شهر پایدار که یکی از مهمترین ابعاد آن عامل اجتماعی زیست محیطی و موضوع رضایتمندی می باشد ،به مقوله ای مهم تبدیل شده است. به گونه ای که اگر محور توسعه، انسان باشد، توسعه شهریپایدار را می توان ایجاد ساختاری برای بهبود کیفیت زندگی شهروندان دانست. در واقع مفهوم توسعه پایدار با افزایش رفاه شهروندی ممکن میگردد. این امر خود بهبود ساختار شهری، توزیع مناسب و عادلانه امکانات و خدمات شهری را به همراه دارد (سلمانی و احمدی، 1389). کیفیتزندگی مفهومی است که دارای جنبه های مختلف اجتماعی، اقتصادی، کالبدی و زیست محیطی است. اهمیت هر یک از این ابعاد با توجه به زمانو مکان و شرایط محیط میتواند تفاوت چشمگیری با میزان استاندارد آن داشته باشد. اما با توجه به جامعیت این مفهوم نمی توان بدون در نظرگرفتن حتی یک بعد از ابعاد آن دست به برنامه ریزی جهت رسیدن به کیفیت بالا و ارتقاء آن زد.