رویکرد راهبردی شرط لازم جهت دستیابی به توسعه پایدارشهری

برای دستیابی به توسعه پایدارشهری راهکارهای متعددی، اعم از کالبدی، زیست محیطی، اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی،سیاسی، در شهرهای کشورهای مختلف جهان اعمال و تجربه شده است . در این بین یکی از مهمترین راهکارهای اساسی، اتخاذرویکرد راهبردی می باشد که تقریباً اکثرجنبه های کالبدی و غیرکالبدی را در برمی گیرد. به طور خلاصه راهبردی را می توانالگویی هدایتی برای جریان منفرد اقدامات و تصمیمات مستمر دانس و در بعد شهر ی، رویکرد راهبردی توانها و مشکلاتاصلی نواحی شهری را مد نظر قرار داده و روشهای موثر عمل در شهرها را شناسایی می نماید و بر دو رکن اساسی حکمروائی(حکمرانی) خوب شهری و مدیری خوب شهری استوار اس . حکمروائی خوب شهری به مجموعه شیوه هایی اطلاق میشودکه از طریق آنها افراد و نهادها (عمومی و خصوصی) امور مشترکشان را برنامه ریزی و مدیریت می کنند و تمامی بازیگرانعرصه امور عمومی شهر در م دوده آن قرار می گیرند. حکمروائی خوب شهری پیش شرطی برای رسیدن برا ی توسعه پا یدارشهری است، چرا که عدم تمرکز، مدیریت منابع محدود، مشارک همگانی، شراکت بین شهر، دولت ، جامعه مدنی و بخشخصوصی، ابزارهای اصلی نبرد شهرها برای پاسخگویی به نیازهای اجتماعی و پایداری توسعه هستند. مهمترین ویژگی چنینروشی مشارک جو بودن؛ پیروی از قانون؛ شفافی ؛ پاسخده ی؛ انصاف و دربرگیری؛ اثربخشی و کارآمدی؛ اجتماع گرایی وپاسخگویی می باشد. نکته مهم دیگر در این رویکرد وجود بازیگران مهمی همچون دولت، جامعه مدنی و بخش خصوصی میباشد که در تعامل با همدیگر شهر را به سم پایداری سوق می دهند. مدیری خوب شهری رکن دیگر رویکرد راهبردی می باشد و فرایندی است که بوسیله آن اهداف توسعه شهری به اجرا درمی آید و تاکیدش بر این است که چگونه تصمیمات گرفته شده درون یک سیستم حکمرانی خوب، به عمل تبدیل شود. ایننوع مدیریت شامل سه عنصر اصلی یعنی؛ ترتیبات نهادی، مدیریت مالی و برنامه ریزی کالبدی و فضایی می باشد که برایاجرای هر کدام از آنها شیوه های خاصی در برخی از کشورها، بویژه کشورهای توسعه یافته، اعمال شده است .بنابراین، با توجه به اهمیت رویکرد راهبردی در دستیابی به توسعه پا یددار شهری ضروریست اتخاذ چنین رویکرد ی دردستورکار قانون گذاران، مسئولین ملی و محلی، برنامه ریزان، کارشناسان و سایر دست اندرکاران امور شهر ی قرار گیرد تا بابکارگیری آن شهرهای کشور از وضعی ناپایدار کنونی رهانیده و به سوی پایداری نسبی جهت دهی شوند.

کلیدواژه ها:

توسعه پایدار شهری ، رویکرد راهبردی ، حکمروائی خوب شهری ، مدیری خوب شهری