بررسی سیستم راهداری زمستانی در تهران

شبکه معابر خوب، از دیدگاه ایمنی باید رتبه قابل قبولی اخذ نماید. ایمنی نیز همانند روانی حرکت درمعابر، به نوبه خود از طراحی نامناسب هندسی – سازه ای راه ،و نیز قابلیتهای عملکردی نامناسب (راه ، انسان و وسیله نقلیه) متاثر است که خود به شرایط نامناسب رانندگی می انجامند. انچه در این میان، در کشور ما کمتر مورد توجه کارشناسی قرار گرفته است، پرداختن به بهبود و یا دست کم حفظ قابلیت های عملکردی معابر در شرایط گوناگون (مانند وقوع تصادف در یک مسیر، ایجاد کارگاه های تعمیر روسازی و تجهیزات راه نظیر گاردریل ها) است که در راس انها در اغب کشورها، به خصوص آن دسته که شرایط آب و هوایی سردسیر به میزان قابل توجهی قابلیت های عملکردی را کاهش می دهد، یخ زدایی، پیشگیری از یخ زدن سطح جاده و به عبارتی نگهداری زمستانی می باشد. مقاله جاری با اندک تاملی بر عملکرد مجموعه اقدامات کنونی در مواجهه با شرایط ویژه آب و هوایی در تهران (که معمولا بر اساس روش های سنتی استوار بوده و توام با غافل گیری و عدم موفقیت نسبی در مقابله با شرایط آب و هوایی ویژه ارزیابی می گردد)، به معرفی روشهای متعارف به حداقل رسانی افت قابلیت های عملکردی راه پرداخته است که در انتها به مجموعه پیشنهاداتی جهت بهبود شرایط کنونی می انجامد.

کلیدواژه ها:

راهداری زمستانی ، یخ زدایی ، ایمنی ، معابر تهران