مدل تعیین سهم مسافران قطار سریع السیر بین شهری (مطالعه موردی: راه آهن سریع السیر تهران - قم - اصفهان)

همواره راه اندازی یک شیوه (مد) جدید حمل و نقلی در یک کریدور موجب تغییر عمده در سهم های شیوه های موجود و تحت سرویس دهی می شود. در این میان پارامترهای تعیین کننده و متفاوت مد جدید است که می تواند در جذب ترافیک از مدهای فعلی بسیار تعیین کننده باشد. در این مقاله، با تمرکز بر مسیرپر ترافیک مسافری تهران – قم – اصفهان، بر آن شدیم که بر اساس فاکتورهای مهم و حیاتی در مقایسه سیستم های حمل و نقل مسافری، سهم قطار سریع السیر ما بین کلانشهرهای تهران – قم و اصفهان را پس از شروع راه اندازی توسط روشهای مدلسازی که در پی می آید محاسبه نماییم. راه اندازی این مد جدید یکی از برنامه های کلان وزارت راه و ترابری در زمینه حمل و نقل ریلی بشمار میرود که هم اینک در دست مطالعات می باشد. جهت برآورد سهم مد مزبور با توجه دومتغیر هزینه و زمان سفر مقایسه ها بین قطار سریع و مدهای فعلی زمینی (اتوبوس بعنوان نماینده حمل و نقل جاده ای عمومی، وسیله نقلیه شخصی و قطار عادی) بر اساس روش AHP و مدل لوجیت و نیز مد هوایی (هواپیما) طبق مدل هزینه – زمان (پروبیت) صورت پذیرفت. در نهایت ترافیک مرتبط با مد جدید که از نتایج کسب شده از سهم های خروجی از مدلسازی حاصل آمده است در سه رده ترافیک اصلی، انتقالی و القایی برای سال بهره برداری قابل محاسبه خواهدبود.

کلیدواژه ها:

قطار سریع السیر ، قطار عادی ، اتوبوس ، وسیله نقلیه شخصی ، هواپیما ، AHP ، تابع مطلوبیت ، مدل لوجیت ، مدل پروبیت