مکانیابی بهینه محل مدارس و موسسات آموزشی جهت کاهش ترافیک شهری تهران

نحوه استقرار فعالیتهای عمومی دریک شهر می تواند تاثیر به سزایی بر حمل و نقل شهری و رفاه استفاده کنندگان از آن داشته باشد. یکی از فعالیتهای مهم، فضاهای آموزشی می باشد که پس از سفرهای کاری بیشترین حجم سفر را ایجاد میکند. هدف این مطالعه تعیین مکان بهینه مدراس می باشد که باعث کمینه شدن مجموع طول سفر متوسط طول سفردانش آموزان شود و به تبع آن باعث کاهش استفاده از وسایله نقلیه موتوری گردد و همچنین باعث ارتقای سطح اموزشی ، بهداشتی و ... مدراس شود. برای تعیین محل بهینه فعالیتها لازم است که از مدلهای مکان یابی استفاده شود. مدلهای مکان یابی به دوگروه مدلهای اقتصادی و مدلهای رفاعی تقسیم می شوند ومدلهای اقتصادی هب دو گروه مدلهای پیوسته و مدلهای مجزا تقسیم میشوند. مدلها یپیوسته مدلهایی هستند که در آن محل بهینه فعالیت مورد نظر می تواند در هر نقطه ای از محدواه مورد مطاع واقع شود. در مدل مجزا محل بهینه از بین چند نقطه بالقوه انتخاب می شود. در ادامه ضوابط و محدودیتهای موجود در ایران در زمینه کاربریهای همجواری، شعاع دسترسی و ظرفیت مدارس و ... جمع اوری گردید. از بین مدل های اقتصادی موجود مدل کوپر که یک مدل پیوسته می باشد انتخاب شده است. در نهایت بررسی بر روی دبیرستانهای منطقه 13 و دبستانهای منطقه 7 تهران انجام شده است. در منطقه 13 مقایسه نتایج حاصل از مدل اقتصادی کوپر و آمار وارقام واقعی نشان می دهد که با استفاده از این مدل بطور مطلوبی می توان روی سفرهای آموزشی تاثیرگذارد. همچنین از بین مدلهای رفاعی، روش GIS انتخاب شده است که به صورت موردی بررسی بر روی دبستانهای منطقه 7 انجام شده است که بسیار به شرایط رفاهی، بهداشتی و اموزشی دانش آموزان کمک میکند. در این تحقیق در ابتدا به مدلهای اقتصادی و حمل و نقلی و بررسی موردی آن و سپس به مدلهای رفاهی و بررسی موردی آن پرداخته می شود.

کلیدواژه ها:

مکان یابی مدارس ، مدل سازی ، حمل و نقل ، کاربری و ترافیک