بررسی حمل و نقل پایدار شهری با محوریت توسعه حمل و نقل همگانی

در جریان گسترش شهرنشینی و توسعه شهری بخش حمل و نقل بطور همزمان دارای دو نقش کلیدی و مهم تاثیرگذاری و تاثیرپذیری بر روند توسعه بوده است.شکل گیری فرم شهرهای جدید بطور عمده تحت تاثیر طرق حمل و نقل جاده ای و ریلی بوده و در سوی دیگر بافت و قالب شهرها با بکارگیری سامانه های حمل و نقل شهری و میزان توفیق آنها در انجام وظایف خود گره خورده است.در سالیان اخیر افزایش و پیچیده تر شدن چالش هایی نظیر مصرف بالای انرژی افزایش آلودگی های هوا و صوتی ضعف در برنامه ریزی اتلاف وقت و کاهش ایمنی در حمل و نقل شهری سبب گردیده است که مفهوم حمل و نقل پایدار تبدیل به چشم انداز این بخش در اکثر کشورهای دنیا گردد.به ایم نظور این مقاله مفهوم پایداری از سه دیدگاه اقتصادی اجتماعی و زیست محیطی را بررسی و ضمن تعریف مفاهیم اولیه شاخص هایی را جهت ارزیابی آن معرفی می کند در ادامه به بررسی مهمترین سیاست در جهت دستیابی به این هدف یعنی تسعه حمل و نقل همگانی و برخی از مهمترین راهکارهای قابل ارائه در این زمینه پرداخته شده است.

کلیدواژه ها:

حمل و نقل پایدار ، حمل و نقل همگانی ، شاخص