بررسی ویژگیهای تابع تقاضای مسافران در سیستم اتوبوسرانی و پیشبینی تقاضا (مطالعه موردی: اتوبوسرانی شهر تهران)

کیفیت خدمات عرضه شده در سیستمهای حمل و نقل عمومی نظیر اتوبوسرانی و جلب رضایتمسافرین این سیستم ها وابسته به برنامه ریزی دقیق در آنها می باشد. ارائه برنامههای دقیق و مناسب جهت استفاده بهینه از سیستمهای حمل و نقل عمومی نظیر اتوبوس و مترو بدون براورد صحیح و دقیق تقاضای مسافر مقدور نمیباشد. شناسایی ویژگیهای تقاضا در سیستم اتوبوسرانی، مانند شناسایی الگوی تقاضا در ایستگاه ها و چگونگی تغییرات تقاضا بر اساسجنسیتمسافران و یا بررسی اثر ورود گروهی مسافران بر تابع تقاضا و نهایتاً توسعه مدلی برای پیشبینی تعداد مسافران منتظر در ایستگاه ها بر اساسعوامل موثر بر تقاضا از جمله مسائلی است که در سیستم حمل و نقل تهران کمتر به آن توجه شده است. در این مقاله، به بررسی مسائل پیرامون تابع تقاضا و عوامل موثر بر آن بر اساسداده های جمع آوری شده از سیستم اتوبوسرانی شهر تهران پرداخته شده است. تحلیل آماری داده های ورود مسافران نشان می دهد، تقاضای در ایستگاه ها(تعداد مراجعات در یکدقیقه) از یک فرایند پواسون پیروی می کند. همچنین مقایسه دو مدل پیشبینی تقاضا در این سیستم، یکی بر اساستابع امید ریاضی فرایند پواسون و دیگری مدلهای سری های زمانی جهت پیشبینی تقاضا در این سیستم نشان می دهد اختلاف معنی داری بین دو روشوجود ندارد اما براورد با استفاده از روابط امید ریاضی ساده تر و آسان تر از روشهای دیگر پیشبینی تقاضا می باشد.