ارائه مدل تمایل به پرداخت کاربران جهت ورود به محدوده قیمت گذاری شده شهری (مطالعه موردی: محدوده طرح ترافیک تهران)

قیمت گذاری تراکم به عنوان یکی از روشهای مطرح در زمینه مدیریت تقاضا در معابر شهری حائز اهمیت ویژهای است. یکی از مهمترین فاکتورها در موفقیت چنین سیاستی، علم بر نحوه واکنش افراد به قیمت گذاری میباشد که از آن به صورت تمایل به پرداخت افراد یاد میگردد. در این مقاله سعی بر آن بود که نسبت به تعیین تمایل به پرداخت افراد جهت استفاده از وسایل نقلیه شخصی خود اقدام شود. در این ارتباط نسبت به کارگیری روش رجحان بیان شده برای جمع آوری اطلاعات مورد نیاز اقدام گردید. چندین سناریوی قیمت گذاری با استفاده از روشهای طراحی تجربی تعریف و به همراه مشخصات اقتصادی – اجتماعی و زنجیره سفر افراد مورد پرسش قرار گرفت. بیش از 4000 مصاحبه انجام شد و نتایج بدست آمده در قالب یک بانک اطلاعاتی تدوین یافت. با توجه به اینکه هدف از این پژوهش تعیین عکس العمل افراد در ارتباط با استفاده از وسایل نقلیه شخصی خود در قبال قیمت- گذاری یک محدوده بود از یک مدل لوجیت دوتایی استفاده گردید و با استفاده از متغیرهای تعریف شده نسبت به پرداخت آن اقدام شد. در نهایت با استفاده از مدل بدست آمده و قیمتهای تعیین شده در سناریوها نسبت به ترسیم منحنی تمایل به پرداخت افراد اقدام گردید. نتایج نشان داد که برای محدوده طرح ترافیک شهر تهران، وضع عوارض 50000 ریال به ازای هر ورود، موجب تمایل تنها 27 درصد افراد به پرداخت و استفاده از وسیله شخصی خود میگردد. این کمیت برای عوارض 200000 ریال معادل 7 درصد خواهد بود.

کلیدواژه ها:

قیمت گذاری تراکم ، روش رجحان بیان شده ، مدلهای انتخاب وسیله