آینده پژوهی حمل و نقل عمومی در راستای توسعه پایدار شهری

امروزه اکثر جمعیت ساکن در دنیا، در نواحی شهری زندگی می کنند. به همین ترتیب مسائل بهداشتی و زیست محیطی مرتبط با حمل و نقل شهری، همچون آلودگی هوا، آلودگی صوتی، مصرف فزاینده انرژی و کاسته شدن از میزان منابع انرژیهای تجدید ناپذیر، در شهرها و حومه آنها بایستی به نحوی ساماندهی شوند که سرویس دهی و فعالیتهایی که در زندگی روزمره به آنها احتیاج دارند نخ تنها دسترسی مناسبی پیدا کنند بلکه برای آیندگان نیز شرایط مطلوب زندگی را رقم بزنند و این دسترسی با کمترین تاثیرات منفی روی محیط همراه باشد. به همین منظور در چارچوب این مقاله سعی بر این شده که با استفاده از علم آینده پژوهی به عنوان یک علم جدید که در کشورهای مختلف دنیا روز به روز کاربردی تر شده و متدهای جدیدی از آن برای ساختن آینده ای مطلوب تر ارائه می شود، روشها و متدهایی متناسب با شیوه های برنامه ریزی حمل و نقل شهری و به طور کلی امور شهری مطرح گردد که شرایط مطلوب توسعه پایدار را که از آرمان های این علم است برآورده کرده و نیز متدهای کاربردی جهت کاربرد این علم به منظور دستیابی به توسعه پایدار را عنوان نماییم. در پایان نیز با مطرح کردن این نتیجه که با یکپارچگی توسعه های آتی شهری با توسعه حمل و نقل عمومی و معرفی نمونه های موردی موفق در سایر نقاط جهان، که در چارچوب علم آینده پژوهی توانسته اند به نتایج مطلوبی در تحقق اهداف توسعه پایدار شهری دست پیدا کنند، نتیجه مطلوب کاربردی این علم ارائه می گردد.

کلیدواژه ها:

آینده پژوهی ، حمل و نقل شهری ، توسعه پایدار ، برنامه ریزی شهری