مروری بر معماری سیستم های خودکار جاده ای

استفاده از سیستمهای خودکار جاده ای (AHS) روشی برای حذف انسان در رانندگی و بهبود دغدغه هایی چون ایمنی، ازدحام ، مصرف انرژی و آلودگی محیط زیست در سیستمهای جاده ای به شمار می آید. AHS با استفاده از حسگرها، عملگرها و سیستم های کنترل حلقه بسته، میتواند جایگزین نقش انسان در رانندگی شود. این مقاله به بررسی ساختار مورد نیاز برای اجرای AHS و بیان ابعاد مختلف معماری آن می پردازد. کنترل اتوماتیک در بخش فنی را می توان به عنوان رکن اصلی طراحی AHS در نظر گرفت، در این مقاله پس از تشریح ساختار کنترل فیدبک چند لایه مورد استفاده در AHS، با استفاده از کنترل ترکیبی به ارائه روشهایی برای کنترل حرکت طولی و عرضی خودروها در جاده های خودکار پرداخته میشود. کاربرد ابزار دقیق و چگونگی شبکه و ارتباط بیسیم نیز که از دیگر مباحث تاثیرگذار در معماری سیستم جادههای خودکار است در این مقاله مورد تحلیل و بررسی قرار میگیرند. بررسی مباحث مهم ولی غیرفنی در AHS دیگر قسمتی است که با استفاده از مهندسی نیازمندیها به بررسی آن پرداخته شده است. در انتها نیز اجرای AHS در ایران به خصوص در زمینه هزینه اجرای روش های گوناگون AHS مورد تحلیل قرار گرفته است.

کلیدواژه ها:

AHS ، کنترل اتوماتیک حمل و نقل ، کنترل چندلایه ، معماری سیستم ، کنترل ترافیک