استفاده از مدل جاذبه در تخمین حرکات گردشی تقاطع

تعیین حجم وسایل نقلیه (عبوری، گردشی) در تقاطع‌ها اهمیت ویژه‌ای دارد بطوریکه این حجم‌ها بعنوان اطلاعات ورودی جهت زمانبندی چراغ‌های راهنمایی مورد استفاده قرار می‌گیرد. معمولاً حجم وسایل نقلیه با روش آمارگیری مستقیم به دست می‌آید که این روش پرهزینه، زمان‌بر ومحدود به دوره مشاهده است. این حجم‌های را در یک تقاطع می‌توان مشابه یک ماتریس مبدآ – مقصد (OD) در نظر گرفت. روشهای تعیین ماتریس OD به دو روش مستقمی و روش تخمینی انجام می‌شود ضمن اینکه روشهای تخمینی نیز به دو روش تخمین استاتیکی و تخمین دینامیکی تقسیم می‌شوند. روش دینامیکی با توجه به این‌که از اطلاعات لحظه‌ای شاسگرها استفاده می‌ناید برای زمان‌بندی چراغ راهنمای مناسب‌تر است. در این مقاله مدل جاذبه که معمولاً برای تعیین ماتریس OD در یک شبکه بکار می‌رود جهت تخمین ماتریس OD در تقاطع‌ها استفاده شد. سپس نتایج به دست آمده از این روش با مقادیر واقعی در چند تقاطع مقایسه گردید. نتایج نشان داد که این روش توانست با دقت مناسب ماتریس OD تقاطع راتخمین بزند.

کلیدواژه ها:

تقاطع ، ترافیک ، ماتریس ، مبدأ ، مقصد