ارزیابی و اولویت بندی راهکارهای پیاده سازی حمل ونقل پایدار در کلانشهر همدان با رویکرد توسعه ی پایدار شهری

مدیریت پایدار حمل ونقل، اثرات توسعهی حمل ونقل را بر کارایی اقتصادی، موضوعات زیست محیطی،مصرف منابع، کاربری اراضی و عدالت اجتماعی مورد توجه قرار می دهد و هدف آن کاهش اثرات زیستمحیطی، افزایش بازدهی سیستم حمل ونقل، افزایش دسترسی و بهبود وضعیت زندگی اجتماعی مردم است.حمل ونقل که در کنار کاربری زمین ارکان اصلی شهر را تشکیل میدهد، امروزه به یکی از چالش های شهریتبدیل شده است. آلودگی های زیست محیطی، تهدید سلامتی انسانها، هزینه های سنگین احداث و نگهداریزیرساخت های حمل ونقلی، ازدحام ترافیکی، افزایش قابل توجه زمان جابجایی، افزایش تصادفات، آلودگیصدا، نابرابری دسترسی و نبود عدالت اجتماعی، لزوم توجه به حمل ونقل پایدار را روزافزون می نماید. هدفپژوهش حاضر شناخت عوامل و راهکارهای پیاده سازی حمل ونقل پایدار در کلانشهر همدان و اولویت بندیآنها با بهره گیری از روش توصیفی- تحلیلی می باشد؛ به نحویکه پس از دسته بندی عوامل موثر و راهکارها به7 گروه اصلی و 34 زیرمجموعه، با استفاده از پرسشنامه نظر 20 نفر از کارشناسان مربوط به مسایل شهریجمع آوری و با استفاده از روش تحلیل سلسله مراتبی AHP اولویت بندی گردید. یافته های پژوهش حاکی از آن است که مهمترین عامل ایجاد حمل ونقل پایدار، کاربری زمین و در مرحله ی بعد حمل ونقل عمومی و دربین زیرمجوعه ها نیز مهمترین عوامل، رعایت سلسله مراتب خدماتی و دسترسی در برنامه ریزی ها، توجه بهاثرات ترافیکی کاربریهای بر خیابان اصلی، اختلاط کاربری و مدیریت کارآمد نظام تفکیک زمین می باشد، لذاجهت کاهش مشکلات حمل ونقلی شهر همدان باید ساماندهی کاربری ها، ارتقای کمی و کیفی سیستم حملونقل عمومی و ارتقای مدیریت شهری مورد توجه قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

توسعه پایدار شهری ، حمل ونقل پایدار ، AHP ، شهر همدان