رعایت قوانین ترافیک در کودکان دبستانی: نقش استدلال اخلاقی، درونی سازی قوانین، خودنظم جویی و درک خطرات ترافیکی

پژوهش حاضر با هدف بررسی تحول درک خطرات ترافیکی، استدلال اخلاقی، خودنظم جویی، درونی سازی قوانین و ارتباط آنها با رعایت از قوانین ترافیک درکودکان دبستانی شهر مشهد انجام یافت . بدین منظور 90 کودک دبستانی دختر در سه گروه سنی7-8سال و 9-10سال و 12-11 سال در این مطالعه شرکت کردند. در پژوهش حاضر متغیرهای درک خطر، رعایت قوانین و درونی سازی قوانین بوسیله تکلیف تصاویر ترافیکی شامل 10 تصویر ازموقعیتهای مختلف ترافیکی سنجیده شدند. خودنظم جویی به وسیله پرسشنامه خودنظم جویی هیجان شناختی و استدلال اخلاقی به وسیله دو داستان دزدی و اطاعت پیاژه بررسی شدند. یافته ها نشان داد که بین گروه های سنی7-8سال و11-12 سال تفاوت معناداری از نظر رعایت قوانین، شناسایی خطر و درونی سازی قوانین وجود دارد.همچنین نتایج بررسی ها نشان داد که رعایت قوانین با مؤلفه های درک از خطر، ارزیابی خطر و درونی سازی قوانین، شناسایی خطر با ارزیابی خطر، ارزیابی خطر با درونی سازی قوانین، ارتباط معنادار آماری وجود دارد. نتایجتحلیل رگرسیون چند متغیری نیز نشان دهنده تأثیر معنادار خرده مقیاس ملامت خویش از خودنظم جویی هیجان شناختی، درونی سازی قوانین و تکلیف دزدی بر رعایت از قوانین ترافیکی بودند. در نتیجه خودنظم جویی و درونی شدن قوانین و اخلاق بر رعایت قوانین ترافیکی کودکان تاثیرگذار است.

کلیدواژه ها:

درک خطرات ترافیکی ، درونی سازی ، استدلال اخلاقی ، خودنظم جویی ، رعایت از قوانین