بهبود کارایی سامانه های پارکینگ یار با استفاده از نظریه بازی ها

یکی از بزرگ ترین مشکلات ناشی از تمایل مردم به شهرنشینی، ازدیاد وسائل نقلیه و کمبود فضای پارک خودرواست. برای مقابله با اثرات جانبی ناشی از جستجوی فضای پارک و ارزیابی کارایی سامانه های پارکینگ یار ، در اینمقاله با استفاده از مفهوم نظریه بازی ها، یک الگوریتم جستجوی فضای پارک طراحی شده است. بازی طراحی شده در زمره بازی های انتخاب منبع و ازدحام قرار دارد . در این بازی ، رانندگان به عنوان موجودیت های عاقل وخودخواهی فرض شده اند که در مرکز یک شهر بزرگ در جستجوی فضای پارک هستند و تلاش می کنند هزینه های ناشی از اشغال فضای پارک را به حداقل برسانند. معیار سنجش کارایی بازی طراحی شده ، نسبت هزینه هایاجتماعی ناشی از تصمیمات رانندگان در بدترین حالت ممکن بر روی هزینه های اجتماعی در حالت بهینه است . ازآنجا که در طراحی بازی از تابع پتانسیل استفاده شده است، الگوریتم طراحی شده به صورت بهینه ای رانندگان را به مناسب ترین فضای پارک ممکن راهنمایی می کند. شبیه سازی های انجام گرفته نشان دادند که این بازی در مقایسهبا نمونه های مشابه خود از کارایی مناسب تری برخوردار است. این بهبود کارایی به صورت قابل توجهی موجب کاهش مصرف سوخت، روان تر شدن بار ترافیکی شهرها، اجتناب از اتلاف زمان رانندگان و در نتیجه اف زایش رفاه اجتماعی خواهد شد.

کلیدواژه ها:

حمل و نقل هوشمند ، جستجوی پارکینگ ، سامانه های پارکینگ یار ، نظریه بازی ها