ارایه پیشنهادات آموزشی به بوستانهای آموزش ترافیک براساس تحلیل منفعلانه تصادفات فوتی کودکان

مرگ کودکان براثر تصادف ازشایع و دلخراش ترین مرگ کودکان در جوامع شهری است. شهرهای بسیاری از جمله تهران با ارایه آموزش های مختلف در صدد کاهش میزان اینگونه رخداد ها هستند. در این مطالعه نیز محقق با ارزیابی تصادفات منجر به فوت کودکان کمتر از 12 سال شهر تهران، در بازه 4 ساله، دلایل اصلی و خصوصیات بروز اینگونه تصادف ها را بررسی نموده است. خصوصیاتی همچون ساختار جنسی کودکان، زمان بروز تصادف، محل بروز تصادف در شبکه معابر، نوع خودرو درگیر با کودک متوفی و مهمترین آنها سواره یا عابر بودن کودک بوده است.از آنجاکه 75 درصد از کودکان عابر بودهاند نحوه آموزش و کسب مهارت عبور از خیابان به عنوان مهمترین پارامتر در پارک های آموزش ترافیک شهر تهران مورد مطالعه قرار گرفت و همچنین مطالعات محققین در تعدادی از کشورهای آسیایی، اروپایی و امریکای شمالی به صورت مطالعات تطبیقی نیز مورد ارزیابی قرار گرفت. که یکی از مهمترین پارامترها که تابحال کمتر مورد توجه بوده است عدم توان کسب مهارتهای ترافیکی و چرایی آن در کودکان است که به رشد و نمو طبیعی ساختار مغز کودکان بخصوص منطقه تداعی مغز مرتبط است. سه پارامتر سن، خانواده و محیط ترافیکی به عنوان پارامترهای تاثیرگذار در ایمنی تردد کودکان در شهر میباشند. براساس نتایج بدست آمده پیشنهاداتی در خصوص فرآیند و محیط آموزش با محوریت پارک آموزش ترافیک، ارایه گردیده است که استمرار آموزش در سنین پایین، بدلیل درگیرنمودن ذهن کودک و شناخت محیط، تغییر شیوه خانوادهها در محیطهای ترافیکی بخصوص در شبکه معابر از کنترلی به آموزشی و آموزشهای کمی و کیفی برابر برای هر دو گروه جنسیتی در کودکان از جمله مهمترین آنها میباشد

کلیدواژه ها:

آموزش ، کودک ، تصادف و خانواده