بررسی وضعیت آلودگی صوتی و عوامل موثر بر آن در ایستگاه های متروی شهر تهران

در شهرهای بزرگ دنیا ازجمله شهر تهران استفاده از حمل ونقل همگانی به ویژه مترو رو به افزایش است، هرچند این شیوه همچون سایر مدهای حمل ونقل ی مزایا و معایبی دارد. یکی از معایب سیستم مترو، آلودگی صوتی به سبب حضور قطار در ایستگاهها است. هدف اصلی این پژوهش پرداختن به مشکل آلودگی صوتی در ایستگاههای مترو در شهر تهران و بررسی عوامل دخیل در آن است. پس از بررسی اطلاعات اولیه و عوامل دخیل در مساله، ایستگاه فدک در خط 2 متروی شهر تهران به عنوان ایستگاه نمونه برای انجام پژوهش انتخاب شد و با اندازهگیری همزمان سطح فشار صدا و عواملی مثل سرعت قطار، نوع قطار و محل قرارگیری افراد، تلاش شد تا ارتباط بین این موارد و سطح صدای درک شده بررسی شود. با توجه به اطلاعات بدست آمده و بررسیهای آماری مشخص شد سطح صدای تولیدشده در حالتهای ورود، توقف و خروج مترو به ترتیب برابر 85,87 dBA ، 81,69 dBA و 87,45 dBA بوده، که این مقادیر بیش از حد مجاز ( (75 dBA است. لذا راهکارهایی برای بهبود این وضعیت ارایه شد. درنهایت با استفاده از این اطلاعات و عوامل ذکرشده، و همچنین بهره گیری از روشهای آماری، مدلهایی برای بدست آوردن سطح صدای درک شده در ایستگاههای مترو شهر تهران ارایه گشت.

کلیدواژه ها:

آلودگی صوتی ، ایستگاه مترو ، سطح صدای معادل ، حمل و نقل همگانی ، قطار شهری