مدلسازی شدت تصادفات جاده ای عابران پیاده در استان خراسان رضوی

یکی از مهمترین سرفصلهای برنامه ها و اقدامات ایمنی غالب کشورهای دنیا مساله ایمنی استفاده کنندگان آسیب پذیر جادهای و پیشگیری از تلفات و جراحات آنهاست و نهادهای بین المللی بر این موضوع بسیار تاکید نموده اند. از آنجا که در میان این گروهها عابران پیاده به عنوان آسیب پذیرترین قشر کاربران جادهای شناخته شدهاند، ضرورت توجه به ارتقای ایمنی این گروه و انجام اقدامات مناسب براساس برنامه های عملیاتی سنجیده اجتنابناپذیر میباشد. این در شرایطی است که وضعیت تلفات و جراحات عابران پیاده در ایران نه تنها در مناطق و معابر شهری بلکه در شبکه جادهای نیز بسیار چشمگیر است؛ به طوری که سالیانه بالغ بر 2000 نفر از تلفات راههای برون شهری و روستایی متعلق به عابران پیاده میباشد. آمار و داده ها نشان می دهند که تصادفات عابران بیشتر در مکانهایی که دید کمتری دارند یا تقاطعات رخ می دهند. هدف از این تحقیق ایجاد مدل آماری تصادفات عابرین پیاده در استان خراسان رضوی به منظور پیدا کردن ارتباط شدت تصادف با سایر متغیرهای دخیل در تصادفات فوتی و جرحی عابرین پیاده میباشد. برای شناسایی عوامل موثر در شدت تصادف، براساس داده های ثبت شده تصادفات فوتی و جرحی در بانک تصادفات پلیس و پزشکی قانونی از روش رگرسیون لجستیک استفاده گردید. نتایج نشان داد تصادفات عابرین پیاده در راههای با درجه بالاتر با شدت بیشتری رخ می دهد.

کلیدواژه ها:

عابر ، ایمنی ، تصادفات ، کاربران آسیب پذیر