تسریع تخصیص ترافیک با استفاده از الگوریتم سیمپلکس تجدید نظر شده برپایه ی پردازنده های گرافیکی

تخصیص ترافیک آخرین مرحله از فرآیند چهار محله ای برنامه ریزی شبکه های حمل و نقل میباشد که به توزیع جریانهای ترافیکی بر روی یالهای شبکه با توجه به اهداف از پیش تعین شده میپردازد. در بسیاری از کاربردها، محاسبه نتایج تخصیص ترافیک و به روز رسانی آنها در شرایط برخط ضروری است. با این حال با توجه به حجم بالای دادههای موجود در شبکه، حل سریع تخصیص ترافیک نیازمند سامانه های قدرتمند پردازشی میباشد که هزینههای زیادی را در پی دارند. در این مقاله ابتدا مساله تخصیص ترافیک به صورت خطی مدل میشود و سپس توسط الگوریتم سیمپلکس تجدید نظر شده بر پایه ی پردازنده های گرافیکی، به صورت موازی حل میگردد. نتایج گرفته شده قابلیت بالای پردازندههای گرافیکی به عنوان یک بستر موازی ارزان نسبت به بسترهای سخت افزاری موجود که به حل سریال مساله می پردازند، را نشان میدهد. در نمونه مطالعاتی این مقاله، شبکه مناطق 6، 7، 11 و 12 کلان شهر تهران، در نظر گرفته شده است و نشان داده شده که زمان بهینه سازی به صورت موازی بر اساس ایده این مقاله، یک ششم حالت سریال میباشد و لذا استفاده از این روش در کلیه مسایل کنترل ترافیک تهران قابل توصیه میباشد.

کلیدواژه ها:

تخصیص ترافیک ، پردازنده های گرافیکی ، موازی سازی ، الگوریتم سیمپلکس تجدید نظر شده