بررسی اثر استفاده از بلیت های الکترونیکی بر افزایش ظرفیت اپراتوری سیستم های اتوبوس رانی (مطالعه موردی شهر ساری)

افزایش تمایل به وسایل نقلیه شخصی و عدم توجه به حمل ونقل عمومی موجب مشکلات ترافیکی، زیست محیطی و سلامتی در شهرهای بزرگ کشور شده است. از میان انواع مدهای حمل ونقل عمومی، سیستم اتوبوسرانی یکی از رایج ترین سیستم های موجود است. به روزرسانی و انطباق با تکنولوژی روز از مواردی است که سیستم اتوبوسرانی چندان مورد توجه قرار نگرفته است. هدف این تحقیق ارزیابی اثر ارایه بلیت الکترونیکی بر ظرفیت عملکرد سیستم های اتوبوسرانی است. بدین منظور سیستم اتوبوسرانی شهر ساری به عنوان مطالعه موردی انتخاب شده است. روش این تحقیق تجزیه و تحلیل اطلاعات وضع موجود و ارایه فرمول های ریاضی در تحلیل ظرفیت عملکردی ناوگان اتوبوسرانی در صورت استفاده از بلیت الکترونیک است. مشخص شد با استفاده از بلیت الکترونیکی، برای هر مسافر حدود 5 ثانیه زمان سفر در پرداخت کرایه صرفه جویی می شود. بنابراین، تغییر در زمان سفر کل هر سرویس و هر خط اتفاق افتاده که نتیجه آن افزایش بازده عملکردی هر اتوبوس و افزایش تعداد سرویس ها، درنتیجه افزایش ظرفیت خطوط اتوبوس رانی است. کاهش زمان سفر اتوبوس ها موجب انحراف تقاضا از سایر مدهای سفر به مد اتوبوس شده که از طریق مدل انحراف تقاضا Sشکل این افزایش تقاضا نیز محاسبه شد. نتایج نشان دادند که با استفاده از بلیت الکترونیک، برای کل سفرهای سیستم اتوبوس رانی شهرساری کاهش 41ساعت زمان سفرکل معادل 19.92%کاهش زمان سفرهرسرویس برای هراتوبوس برابر با 4دقیقه بطور متوسط و یا 13.82%کاهش افزایش تقاضا ناشی ازانحراف ازسایرمدها برابر با 744مسافر و یا 2.45%افزایش و درنهایت افزایش ظرفیت جابجایی 8089مسافربرای کل ناوگان معادل27.22%افزایش می یابد

کلیدواژه ها:

ظرفیت عملکردی ناوگان اتوبوس رانی ، بلیت الکترونیک ، انحراف تقاضا