اثربخشی آموزش مهارت های ذهن آگاهی بر تحمل پریشانی و خود کنترلی در دانشجویان وابسته به شبکه های اجتماعی

سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 543

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

TWBT02_068

تاریخ نمایه سازی: 5 آذر 1398

چکیده مقاله:

مقدمه: در سالهای اخیر وابستگی به شبکه های اجتماعی به عنوان یکی از مسائل ناشی از گسترش تکنولوژی مورد توجه قرار گرفته است. تحمل پریشانی و خودکنترلی از سازه های مهم در مدیریت رفتارهای اعتیاد گونه می باشد. بر این اساس، اثربخشی آموزش مهارت های ذهن آگاهی بر تحمل پریشانی و خود کنترلی در دانشجویان وابسته به شبکه های اجتماعی انجام شدروش: مطالعه حاضر در قالب یک یک طرح نیمه آزمایشی در سال 1397 در تبریز انجام شد. جامعه آماری پژوهش شامل تمام دانشجویان دانشگاه تبریز بود. تعداد 48 نفر از دانشجویان به صورت دردسترس انتخاب شدند و در دو گروه شاهد و آزمایش قرار گرفتند. گروه آزمایش طی 8 جلسه تحت آموزش مهارت های ذهن آگاهی (هر جلسه 2 ساعت و هفته ای یک بار) قرار گرفت و گروه شاهد هیچ مداخله ای را دریافت نکرد. شرکت کنندگان در هر دو گروه، در پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری (یک ماه پس از پایانمطالعه) مقیاس هایDTD-15و فرم کوتاه خود کنترلی تانجی را تکمیل کردند. داده های مطالعه با نرم افزارSPSS و با استفاده از آزمون تحلیل واریانس با اندازه گیری های مکرر تجزیه و تحلیل شدیافته ها: نتایج آزمون آزمون تحلیل واریانس با اندازه گیری های مکرر نشان داد که میانگین نمرات تحمل پریشانی و خود کنترلی در گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل به طور معناداری افزایش یافته است.نتیجه گیری: آموزش ذهنآگاهی میتواند جزء برنامه های مداخلاتی اثربخش در رفتاری اعتیادگونه قرار گرفته و ضمن ارتقا سطوح نتحمل پریشانی و خود کنترلی ادر مدیریت وابستگی به شبکه های اجتماعی موثر باشد.

کلیدواژه ها:

ذهن آگاهی ، تحمل پریشانی ، خود کنترلی ، دانشجویان ، وابستگی به شبکه های اجتماعی

نویسندگان

محمود کهریزی

کارشناسی روانشناسی، گروه روانشناسی دانشگاه پیام نور کرمانشاه ، کرمانشاه، ایران

محبوبه علی پور

دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی، گروه روانشناسی بالینی دانشگاه تبریز، تبریز، ایران

اکرم عباسی

دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی، گروه روانشناسی بالینی دانشگاه تهران، تهران، ایران

ثریا ابراهیمی

دانشجوی دکتری روانشناسی، گروه روانشناسی دانشگاه تبریز، تبریز، ایران

وحید حاجی علیانی

دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی، گروه روانشناسی بالینی دانشگاه تهران، تهران، ایران