ارزیابی قابلیتهای زمین گردشگری استان گلستان با رویکرد توسعه پایدار

یکی از جدیدترین شاخههایگردشگری، ژیوتوریسم یا گردشگری جغرافیایی است. این نوع گردشگری که شاخهای از گردشگری مناطق طبیعی و شکلی از گردشگری پایدار به شمار میرود، روی ژیوسایتها و چشماندازهای ژیومورفولوژیکی تاکید دارد. این شکل گردشگری به واسطه برنامهریزی مناسب و شناخت مزیتها و محدودیتها، میتواندنقش مهمی در توسعه ملی و تنوع بخشیدن به اقتصاد منطقه داشته باشد. بنابراین ژیوتوریسم علاوه بر معرفی توان های صحیح از یک مکان ژیومورفولوژیکی برای جذب گردشگر، سعی در افزایش دانش توریست داشته و همراهی افراد محلی در فرآیند بازدید از مکانهای ژیومورفولوژیکی نیز باعث میشود که توریست از بازدید خود رضایت کامل داشته باشد و از طرف دیگر این سفر نهایت فایده را برای بهبود زندگی افراد محلی داشته باشد و در نهایت محیط به بهترین نحو و بدون هیچگونه آسیبی مورد استفاده قرارگیرد. روش تحقیق مقاله حاضر به شیوه مطالعات توصیفی - تحلیلی و کتابخانه ای بوده واطلاعات مورد نظر از طریق کتب، مدارک، اسناد، مجلات گردآوری شده است،و هدف ژیوتوریسم در پایداری کل منطقه و حفظ خصوصیات جغرافیایی از مکانی که مورد بازدید قرار میگیرد متجلی میشود و منجر به تقویت و افزایش مکانهای ژیومورفولوژیکی می -شود که شامل محیط، میراث فرهنگی و رفاه ساکنان آن شده موجبات توسعهی پایدار منطقهی نمونهی گردشگری را فراهم می -سازد.نتایج کلی تحقیق نشان می دهدکه در سالهای اخیر توجه بهژیوتوریسم، بیشتر بازارهایگردشگری را تحت تاثیر قرار داده است. بهدلیل این که جاذبههای موجود در شهرها و همچنین جاذبه های انسان-ساخت، مورد بازدید بیشتر گردشگران قرار گرفتهاند، به نوعی زدگی از این جاذبهها و تکراری شدن آنها در بازارهایگردشگری به وجود آمده است و امروزه بیشتر گردشگران بینالمللی در پی جاذبه -هایی با ماهیت طبیعی و منحصر به فرد هستند . در همین راستا استان گلستان با داشتن توانهای محیطی و زمینشناسی موجود و بهرهبرداری از این مواهب موجبات توسعه پایدار استان ر ا در پی خواهد داشت.

کلیدواژه ها:

ژیوتوریسم ، توسعه پایدار ، گل فشانها ، استان گلستان