باز طراحی بافت قدیمی شهر زنجان با رویکرد هویت مداری نمونه موردی: خیابان سعدی جنوبی حدفاصل میدان انقلاب و کمربندی جنوبی

بافت های شهری در هر کشور و در هر عصر و زمانه متناسب با درجه توسعه یافتگی آن کشور شکل گرفته اند و یا به عبارت دیگر شرایط سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی کشور در هر دوره زمانی در شکل گیری بافت های شهری موثر بوده است. از طرفی بافت های قدیمی اکثر شهرها به مرور زمان و در اثر تحولات جدید، عملکرد گذشته خود را از دست داده و رفته رفته رو به اضمحلال گذارده و امروزه به عنوان بزرگ ترین معضل در شهرها مطرح هستند. هدف تحقیق بررسی تاثیر توسعه شهر در تغییر ساختار هو یمندی شهر و نقش بافت تاریخی در احیای این هویت و حفظ موجودیت شهر است.در این پژوهش ها هویت به معنای احساس تعلق و این همانی با محیط در نظر گرفته شده و معیارهایی چون احساس امنیت، خاطرهانگیزی، حس تعلق و وابستگی به منظور ارزیابی هویت تدوین شده وبکاررفته اند. به عبارت دیگر خوانایی ناشی از شکلگیری تصویر واضح محیط در ذهن ناظر است.

کلیدواژه ها:

توسعه پایدار ، بافت فرسوده ، هویت مداری ، خیابان سعدی زنجان