ارزیابی نقش پارک محلی با رویکرد روانشناسی محیطی (نمونه موردی: بوستان هنر اصفهان)

عرصه های عمومی، مهم ترین بخش شهرها و محیط های شهری به شمار میآیند. در چنین عرصه هایی بیشترین تماس و تعامل بین انسان ها رخ میدهد. این عرصه تمامی بافت شهری را که مردم به آن دسترسی فیزیکی و بصریدارند، شامل می شود.یکی از مهم ترین این عرصه ها،پارک ها و فضاهای سبزشهری هستند که نقش فعالی در سلامتی شهر و شهروندان ایفا می کنند. در اینمقاله سعی شده با مطالعه دانش روانشناسی محیطی ، به ارزیابی نقش پارکمحلی در نمونه موردی بوستان هنر اصفهان واقع در منطقه 3 این شهر پرداخت.این بوستان، علی رغم هویت فضای سبز، می توان آن را به عنوان یکی از ورودیهای میدان تاریخی امام تعریف کرد. بنابراین اهمیت انتخاب این بوستان، به علتنقش ورودی، گذرگاهی میدان که در واقع می توان از عنوان نقش توریستیاستفاده کرد و همچنین به عنوان یک پارک حامل نقش اجتماعی است. با توجهبه نتایج بدست آمده،شایان به ذکر است که هم اکنون محیط با توجه بهنیازسنجی و رفتارهای مردم طراحی نشده است. به همین منظور سعی بر آنشده که با تکنیک مشاهده و عکس برداری،نیازهای مردم سنجیده و راهکارهاییبرای طراحی های لازم صورت پذیرد.

کلیدواژه ها:

روانشناسی محیط ، فضای شهری ، طراحی فضای سبز