بررسی عمق ذخیره سازی زیرزمینی گاز طبیعی در مغارهای نمکی

امروزه گاز طبیعی یکی از منابع اصلی تأمین انرژی در جهان می باشد و ذخیره سازی آن به منظور ایجاد توازن در عرضه و تقاضای گاز ضروری است. ذخیره سازی زیرزمینی ایمن ترین و اقتصادی ترین روش ذخیر هسازی گاز طبیعی با ظرفیت بالا می باشد. ذخیره سازی در مخازن گازی و نفتی تخلیه شده، آبخوان ها و مغارهای نمکیرو شهای متداول ذخیره سازی زیرزمینی گاز طبیعی می باشند. استفاده از مغارهای نمکی به دلیل پایین بودن حجم گاز پایه و امکان برداشت گاز با نرخ بالا در سال های اخیر مورد توجه قرار گرفته است. خزش نمک و همگرایی مغار اشکال اصلی این روش می باشد که با طراحی دقیق مغارهای نمکی می توان نرخ همگرایی را محدود نمود. در این مقاله روند شبیه سازی مغار نمکی ذخیره سازی شرح داده شده است. سپس با در نظر گرفتن یکی از گنبدهای نمکی ایران، تأثیر عمق مغار بر پایداری آن مورد بررسی قرار گرفته است. بررسی مغارهای نمکی در عمق 800، 1000، 1200 و 1400 متری نشان می دهد که با افزایش عمق، همگرایی افزایش می یابد. همگرایی در مغارهای قطور بیش از مغارهای باریک می باشد و در عمق زیاد باید از مغارهای بلند و باریک استفاده نمود. نتایج نشان می دهد در مغارهای مورد مطالعه که ارتفاع آن ها بیش از قطر می باشد، بیشینه جابه جایی در دیواره رخ می دهد.

کلیدواژه ها:

ذخیره سازی ، زیرزمینی ، گاز طبیعی ، مغار نمکی ، عمق