بهداشت، ایمنی و محیط زیست در ارتباط با مخازن زیرزمینی نفت و گاز

تلاش انسان برای دسترسی به منابع طبیعی و مواد معدنی و فرآوری آنها، همواره یکی از عواملی بوده که محیط زیست را متأثر نموده است. بدیهی است که فعالیتهای انسان در راستای توسعه به هر طریقی که باشد، اثرات مختلفی بر محیط زیست خواهد داشت. لیکن نمیتوان این فعالیتها را محدود کرد بلکه برعکس باید متناسب با نیازهای حال و آینده هر چه بیشتر در توسعه و تکامل آن تلاش نمود. دستیابی به توسعه پایدار و افزایش بهره وری در کشور مستلزم تأمین محیط کار سالم و ایمن و حفاظت از محیط زیست بابهره برداری بهینه از منابع میباشد. لازمه دستیابی به این امر، پیشگیری از بروز کلیه صدمات و وقایع در زمینه های بهداشت، ایمنی و محیط زیست (HSE) میباشد. نظر به تعامل موجود بین این سه مقوله و اثری که ارتقاء هر بخش بر روی سایر بخشها می گذارد، ملاحظه همزمان موضوعات این سه بخش تحت مدیریتی واحد، امکان برقراری تعادل فنی اقتصادی و بهینه سازی همزمان هر سه - بخش را فراهم می آورد. در این مقاله ضرورت ارزیابی زیست محیطی پروژه های ذخیره سازی بویژه ذخیره سازی زیرزمینی مورد بررسی قرار گرفته و همچنین سابقه تحقیقات مرتبط با HSE در امر ذخیره سازی زیرزمینی مواد هیدروکربنی در جهان بیان گردیده است. در ادامه به فعالیت ایران در زمینه ارزیابی اثرات زیست محیطی اشاره شده و سپس خلاصهای از تاریخچه حوادث و سوانح مخازن زیرزمینی هیدروکربنی در دنیا ذکر گردیده و در پایان، خلاصه علل حوادثمرتبط با HSE در مخازن هیدروکربوری شرح داده شده است. نتیجه اینکه با بکارگیری سیستم مدیریت HSE در فعالیتها میتوان از بسیاری از حوادث، آسیب ها و فاجعه های زیست محیطی پیشگیری و یا اثر آنها را کاهش داد. ملاحظه همزمان موضوعات بهداشت، ایمنی و محیط زیست علاوه بر حذف فعالیتهای موازی، به دلیل ایجاد تعادل فنی و اقتصادی سبب سهولت در افزایش بهره وری و توسعه پایدار نیز می گردد.

کلیدواژه ها:

بهداشت ، ایمنی ، محیط زیست ، ذخیره سازی زیرزمینی ، مواد هیدروکربوری