بررسی آزمایشگاهی بهره گیری از افزودنی پایه کربوکسیلات E206 بر روی مقاومت فشاری بتن

در سازه های بتن آرمه یکی از مهمترین مشکلات، تهیه بتن ایده آل با مقاومت بالا و از طرف دیگر، مشکل و پر هزینه بودن تعمیرات و تقویتالمان های آسیب دیده می باشد. شاید یکی از بزرگترین معضلات رو به روی صنعت ساختمان و همچنین عامل محدود کننده طراحانسازه های بتن آرمه، عمر کوتاه سازه های بتن آرمه کشور و همچنین مقاومت های فشاری پایین برای بتن های تولیدی داخل کشور می باشد.به همین منظور در سالهای اخیر تحقیقات گسترده ای جهت تولید بتن های پر مقاومت به منظور اجرای هرچه بهتر و همچنین تعمیرات ومقاوم سازی ساختمانهای بتن آرمه صورت گرفته است. با رشد هرچه بیشتر صنعت ساختمان و نیاز به بتنهای پر مقاومت محققیندریافته اند که دستیابی به مقاومت های بالا بدون استفاده از افزودنی در طرح اختلاط بتن تقریبا غیر ممکن می باشد از طرفی با گسترش روزافزون علم پلیمر و فناوری نانو تنوع این نوع مواد و نوع تاثیر گذاری آنها بر روی خواص بتن بسیار متنوع شده است و دامنه استفاده از موادافزودنی روز به روز در حال گسترش میباشد. هدف اصلی این پژوهش ارزیابی آزمایشگاهی بهترین درصد اختلاط مجاز آیین نامه ای افزودنیپلیمری پایه کربوکسیلات با نام E206 در طرح اختلاط انتخابی به منظور افزایش مقاومت فشاری بتن می باشد، جهت تولید بتن با عیار سیمان 350 برای هر متر مکعب، نسبت اختلاط درشت دانه (شن) به نسبت 60 % وزن بتن در هر متر مکعب و همچنین ریز دانه (ماسه) به نسبت 40 % وزن بتن در هر متر مکعب میباشد. نتایج بدست آمده از این پژوهش بیانگر این است که استفاده از افزودنی E206 مقاومت فشاری بتن را نسبت به عیار مصرفی سیمان به نحو چشمگیری افزایش میدهد، همچنین استفاده از افزودنی E206 در ماکزیمم درصد اختلاط آیین نامهای سرعت هیدراتاسیون سیمان را افزایش داده و باعث می گردد بتن 90 % مقاومت فشاری خود را در هفت روز اول عمر خود کسب نماید.

کلیدواژه ها:

افزودنی E206 ، کربوکسیلات ، مقاومت فشاری ، پلیمر ، بتن