بررسی نقش بافت های فرسوده شهری بر کیفیت زندگی شهروندان (مطالعه موردی: شهرری)

پدیده فرسودگی در بافت های شهری بر کالبد بافت و همچنین بر فعالیت های اجتماعی و اقتصادی آن اثرگذار است. فرسودگی یکی از مهمترینمسائل مربوط به فضای شهری است که باعث بیسازمانی، عدم تعادل، عدم تناسب و بی قوارگی آن میشود. عناصر و فضاهای بافت شهریعمری محدود دارند و باگذشت زمان دچار تغییر و فرسودگی می شوند. در شهرهای کشور ایران پس از رشد و افزایش سریع جمعیت و به دنبالآن رشد سریع شهرنشینی، بحران کیفیت زندگی در شهرها ایجادشده است. هدف پژوهش حاضر بررسی نقش بافت های فرسوده شهری بر کیفیتزندگی شهروندان می باشد. منطقه مورد استفاده در این تحقیق شهرری یک از مناطق قدیمی در جنوب تهران می باشد که با مهاجرپذیریبی رویه با مشکلات زیادی روبرو است. از بافت های فرسوده بسیاری تشکیل شده است. داده های بدست آمده از این تحقیق با استفاده از پرسشنامهبرآورد شده و تجزیه و تحلیل با استفاده از نرم افزار SPSS 19 بدست آمده است. نتایج حاصل از این تحقیق با استفاده از ضریب همبستگینشان می دهد که بافت فرسوده شهری بر سلامت جسمی، روانی، محیطی و روابط اجتماعی شهروندان رابطه مثبت و مستقیم دارد.

کلیدواژه ها:

فرسودگی ، بافت های شهری ، کیفیت زندگی شهروندان ، روابط اجتماعی ، شهرری