مطالعه آزمایشگاهی میزان نفوذپذیری خاک های پایه ماسه و رسی تثبیت شده با درصد متغییر آهک افزوده

وقوع سیل، بالا آمدن تراز آبهای زیر سطحی متأثر از دفع ناصحیح پساب ها و تغییرات شرایط جوی (بارش های فصلی) می توانند موجباتصدمات جبران ناپذیریی بر پیکره بناهای تاریخی و تازه احداث را فراهم آورند. بنابراین حضور آب با منشاء عوامل مذکور، تأثیر بسازیی درتوسعه شیوه های طراحی و بهسازی بستر سازه ها اعم از ساختمانی یا جادهای از گذشته تاکنون داشته اند. رفتارشناسی خاک های تثبیتیبا آهک به عنوان یکی از تکنیک های مرسوم در بهبود خواص مهندسی خاک ها، مدنظر بوده و مورد سنجش های گسترده ای قرار گرفتهاست. تثبیت لایه اساس روسازه های آسفالتی، بهبود کیفیت بستر شالوده ها، افزایش پایداری شیروانی ها و همچنین کاهش پتانسیلروانگرایی از عمده اهداف مورد کنکاش این تحقیقات می باشد. هدف اصلی این پژوهش آزمایشگاهی بررسی رفتار مهندسی خاک تثبیتشده در مواجه با آب می باشد. نتایج حاصله می تواند پیش زمینه تحقیقات آتی در حوضه علم مکانیک خاک غیراشباع قرار گیرد. نمونه هایخاکی مورد آزمایش متشکل از رس سیلتی و مخلوط های ماسه ای تثبیت شده جهت برآورد میزان نفوذپذیری با دوره گذار زمانی گیرش 7و 28 روزه بوده و برای تثبیت از مقادیر 0، 3، 5 و 7 درصد آهک هیدراته به عنوان افزودنی در این مخلوط ها استفاده شده است. نتایج حاصله نشان دهنده افزایش نفوذپذیری خاک تحت تأثیر می باشد.

کلیدواژه ها:

رس و ماسه ، تثبیت آهکی ، زمان گیرش ، مقاومت فشاری تک محوری ، نفوذپذیری