ارائه راهکارهایی بمنظور افزایش رضایتمندی از معماری مراکز درمانی با رویکرد احترام به ارزش و انسانگرایی

انسان با توجه به نیازها، ارزشها و هدف های خود کیفیت های خاصی از محیط می طلبد تا به فعالیت در محیط بپردازد. حس کلی کهپس از ادراک و قضاوت نسبت به محیط خاص در فرد، به وجود می آید، عاملی مهم در هماهنگی فرد و محیط، رضایت استفاده کنندگانو در نهایت احساس تعلق آنها با محیط و تداوم حضور درآن می باشد. با توجه به اینکه محیط و کالبد معماری بر انسان، اثر می گذارند،آنچه در مراکز درمانی که موضوع مورد بحث این پژوهش می باشد، اهمیت خواهد یافت، ایجاد حسی فراتر از حس یک مکان درمانیدر تجربه ی ذهنی بیمار می باشد. همچنین با توجه به اینکه معماری با اجزا و اندازه های متناسب بر پایه ی نیازهای انسانی را معماریانسانگرا گویند، در این راستا پژوهش حاضر، محیط کالبدی فضاهای درمانی را مورد بررسی قرار می دهد. مشاهده می شود که می توانبا شناخت نیاز بیمار، محیطی مطلوب جهت درمان و بستری شدن بیماران به وجود آورد.

کلیدواژه ها:

انسانگرایی ، هرم مازلو ، مرکز درمانی ، رضایتمندی ، انسانگرایی