ارزیابی شاخصهای کیفیت زندگی در سکونتگاهها و بافتهای حاشیه نشین و اسکان غیر رسمی(نصیر آبادو سلطان آباد در استان تهران)

با توجه به موضوع و نیز عنوان میتوان فهمید که سکونتگاهها و مراکز حاشیه نشین داری بافتی ناگسسته و ناهمگن و نیز داری کیفتیی پایین و نیز سطح رفاه و شرایط زیستی نامناسبی قرار دارند اما این شرایط صرفا در گفتار قابل بیان بصورت علمی و کافی نیست این مناطق نیازمند توجه رسیدگی و پرسشگری از نزدیک هست بدین منظور برای رسیدن به این هدف باطرح پرسشنامه ای و نیز نظرسنجی از مردم این مناطق درباره کیفیت زندگی شهری و شرایط زیستی جویا شدیم، نمونه مورد مطالعه 384 نفر که با استفاده از پرسشنامه های بسته و در قالب طیف لیکرت مورد سجش و تکمیل قرار گرفت. که نتایج نشان دهنده زیر هست: از این بین 75 درصد از وضعیت و شرایط زیستی در این مناطق رضایت نداشتند و نیزمیانگین رضایت در آزمون تی در دو جامعه پایین تر از سطح متوسطه بوده 2.211 و نیز عدم رضایت از کیفیت حمل و نقل و نیز کیفیت منازل مسکونی و خیابان ها و پیاده روها و نیز نبود شرایط مناسب کاری ونیز تفریحی و رفاه از مهمترین معضلات و مشکلات مناطق حاشیه نشین و سکونتگاه های غیر رسمی در دو محیط سلطان آباد و شهرک نصیر آباد بود در مجموع سطح رضایت در نصیرآباد اندکی بهتر از سلطان آباد بوده و بیشتر به دلیل محیط آرام و نیز کم جمعیت نسبت به سلطان آباد هست.ولی شرایطامنیتی و نیز نبود روشنایی و دید مناسب در شب نیز از مشکلات و نا امنی این منطقه هست.

کلیدواژه ها:

سکونتگاه غیر رسمی ، حاشیه نشینی ، کیفیت زندگی ، رضایت ، نصیرآباد ، سلطان آباد