مبانی نظری مولفه های زمینه گرایی در معماری

زمینه گرایی یکی از دیدگاه های رایج در شهرسازی است که ابعاد مختلف کالبدی، تاریخی، اجتماعی- فرهنگی، زیست محیطی، اقتصادی و ... را شامل می شود. زمینه گرایی کالبدی بر روش و تکنیک های طراحی در جهت برقراری ارتباط بصری، همسنخی و سازگاری در سبک معماری و سیمای ابنیه می باشد. یک جداره شهری لازم است به صورت یک کل یکپارچه تلقی شده و هر عنصر جدید (توسعه میان افزا) ارتباط سازنده با این کلیت برقرار سازد. این کلیت محتوای زمینه است و ابزار آن عناصر زمینه می باشند.

کلیدواژه ها:

مولفه های زمینه گرایی ، معماری ایرانی