بهره گیری از الگوی ترکیبی مشارکتی در طراحی عرصه عمومی بافت فرسوده شهری- نمونه موردی : محله سنگلج

امروزه نتایج حاصل از عدم موفقیت در بسیاری از پروژه های طراحی شهری، نشانگر آن است که ایده های طراحانه بدون در نظر گرفتن خواست استفاده کنندگان فضا، کارامد نخواهند بود. فرایند طراحی شهری به شکل علمی با اندکی اختلاف ، روند مشخصی دارد اما الگوی مشخصی جهت بهره گیری از رویکرد مشارکتی در این فرایند تعریف نشده است. این مقاله راهنمایی را جهت طراحی عرصه عمومی بافت فرسوده شهری بر اساس الگوی ترکیبی مشارکتی تبیین می-نماید. برای دستیابی به الگو، از ترکیب انواع مدل ها با سطوح مختلف، روش ها و نیز ابزارهای مشارکت، استفاده شده است. دسته بندی عرصه عمومی و نیز خصوصیات بافت فرسوده، در کنار این الگوی ترکیبی مشارکتی، در قالب جدولی ارائه شده که می تواند راهنمایی باشد جهت بهره گیری از رویکرد مشارکتی منسجم برای طراحی عرصه-عمومی بافت فرسوده. جهت تبیین عینی این روند، محله سنگلج به عنوان نمونه موردی انتخاب گردیده و الگوی-ترکیبی مشارکتی متناسب با محله استخراج شده و با استفاده از آن راهکارهایی جهت طراحی مشارکتی در عرصه-عمومی این بافت ارائه گردیده است. طبق این الگو محله سنگلج با بافت فرسوده دارای میراث، در سطح مشارکت محدود و با روش گروه های هدف و ابزاری چون نقاشی، نقشه گولیور و ایجاد خاطره گروهی مورد بررسی قرار گرفته است. این نمونه تجربه ای است عینی از کاربرد روشمند مشارکت با توجه به شرایط بستر طرح که قابلیت اجرایی بودن الگوی ترکیبی را نشان می دهد.

کلیدواژه ها:

عرصه عمومی ، بافت فرسوده شهری ، مشارکت ، الگوی ترکیبی مشارکتی