تحلیل تأثیر دسترسی به تسهیلات محله ای در کیفیت زندگی شهری نمونه مورد: شهرمراغه

کیفیت زندگی شهری یکی از مهمترین حوزه های مطالعات شهری در کشورهای مختلف است . این مهم به دلیل اهمیت روزافزون مطالعات کیفیت زندگی در پایش سیاست های عمومی و نقش آن به عنوان ابزاری کارآمد در مدیریت و برنامه ریزی شهری است. با توسعه بی رویه و شتابان شهرنشینی به طور عام در جهان سوم و به طور خاص در کشور ایران، شهرها به صورت چند بافتی شکل گرفتند، که این بافت ها از لحاظ کیفیت زندگی و کیفیت دسترسی به تسهیلات محله ای و فضای عمومی تفاوت اساسی دارند. از طرف دیگر بررسی کیفیت زندگی و دسترسی به فضاهای عمومی در شهرهای ایران کمتر صورت گرفته است، از طرفی دیگر نیز این تحقیقات به صورت تک بعدی بوده و ابعاد عینی و ذهنی را باهم در نظر نگرفته اند، هدف از این تحقیق تحلیل ابعاد عینی و ذهنی کیفیت دسترسی به تسهیلات محله ای و فضاهای عمومی در محلات مختلف شهر مراغه بوده است، روش تحقیق نیز توصیفی- تحلیلی بوده که از نرم افزار GIS 9.3 و منطق فازی در تحلیل ابعاد عینی و از مدل TOPSIS در تحلیل ابعاد عینی استفاده شده است، نتایج نشان می دهد ، در محلات بافت جدید اختلاف زیادی بین ابعاد عینی و ذهنی وجود دارد،ولی در محلات بافت قدیم و روستایی این اختلاف کاهش می یابد.

کلیدواژه ها:

کیفیت دسترسی ، بعد عینی ، بعد ذهنی ، فضای عمومی ، برنامه ریزی شهری